|
deepblueeagle
|
Jason geri döner de gülünç ve beceriksiz Müfettiş Clouseau geri dönmez mi. Korku severler Jason’a, komedi severler Clouseau’ya iflah olmaz sinema severler de tüm filmlere giderler. Sakar müfettişimiz bir kez daha çalınan pembe panter elmasının ve soyguncuların peşinde. Üstelik etrafında da uluslar arası bir detektifler kadrosu ile birlikte. Baş Müfettiş Dreyfuss ise yine ondan kurtulmak isteğinde ama yine mecburen işi ona vermek zorunda. Müfettiş Clouseau da her zamanki yetenekleri ile olayı çözecektir.
 Blake Edwards/Peter Sellers ikilisinin Pembe Panter serisini 2000’lerde Steve Martin devam ettiriyor. 2006 yılında Dreyfuss rolünde Kevin Kline ve Ponton rolünde Jean Reno ile yeni serinin ilk filmini izlemiştik. İkinci filmde daha geniş bir ünlü kadrosu var. Müfettiş Dreyfuss rolünde bu kez Monty Python’s Flying Circus grubundan tanıdığımız ve A Fish Called Wanda (Wanda Adında Bir Balık) filminde çok güldüğümüz İngiliz komedyen John Cleese var. Ponton rolünde yine Jean Reno. Reno artık her karaktere giriyor. Son filmlerinde artık sanki kendisinin parodisini yapıyor. Fransız sineması hayranları Reno’yu unutulmaz Luc Besson filmleri Subway (Metro), The Big Blue (Derinlik Sarhoşluğu), Nikita ( devletin temizlikçisi, tetikçisi Viktor rolünde hayranlığımızı kazanmıştı, sonra bu filmi Amerikalılar bir kez daha çektiler, bir çok kez yaptıkları gibi) ve Leon filmleri ile hatırlayacaklardır. Filmde ayrıca, Andy Garcia, Johhny Halliday, Lily Tomlin, Aishwarya Rai, Alfred Molina, Emily Mortimer gibi ünlü ve başarılı bir uluslar arası kadro var. Ve de kötü adam rolünde muhteşem Jeremy Irons. Jeremy Irons kötü adam rollerine pek girmez. Die Hard’da Bruce Willis’e ter döktürmüştü sadece. Irons da Kafka, Lolita, Bertolucci’nin şiir filmi Stealing Beauty (Çalınmış Güzellik), David Cronenberg’in şok edici Dead Ringers (Ölü İkizler), Juliette Binoche ile oynadığı Damage (Paramparça) gibi lezzetli filmlerden sonra artık biraz da böyle hafif rollere bürünüyor. Jean Reno, Gerard Depardieu veya Robert De Niro gibi.
Steve Martin. Her daim Steve Martin. Çocukluğunuzda, gençliğinizde, orta yaşınızda. O her zaman var olacak. Woody Allen, bunu 35 yıl önce öngörmüştü. Bir çeşit bilimkurgu olan Sleeper filminde ( günümüzden 200 yıl sonrasında geçen bir aşk öyküsü), duvarda Steve Martin’in gülen bir fotoğrafı vardı. Doğuştan gri saçlı, hüzünlü bakışlı, kendine has mizahı ile genelde hafif, yüzeysel ve aptalca oynadığı komedi filmlerinden tanıdığımız bu Amerikan komedyeni, Michael Caine ile birlikte iki üçkağıtçıyı oynadıkları Dirty Rotten Scoundrels (Kirli, Çürük ve Adi) ve John Candy ile oynadıkları Planes, Trains and Automobiles (Uçaklar, Trenler ve Otomobiller) filmlerinde bizleri kıkır kıkır güldürmüştü.
.jpg)
Bu yeni filmin yönetmeni Harald Zwart işlerini fazla bilmediğimiz bir yönetmen. Ancak onu da esrarengiz güzel Liv Tyler’ın barmen Matt Dillon’ı kötü yola sürüklediği One Night at Cool’s ( Cool’un Yerinde Bir Gece) filmiyle sevmiştik. Kim Liv Tyler tarafından kötü yola sürüklenmek istemez ki. Üstelik bir filmde ve üzerine de para alıyorsunuz.
Pembe Panter serisinin orijinal yaratıcıları Blake Edwards ve Peter Sellers ise sinema tarihinin iki unutulmaz ismi. Edwards; Tiffany’de Kahvaltı, Pembe Panter serisi, Bo Derek ve Dudley Moore’lu 10 (On), Julie Andrews’lu Victor, Victoria gibi unutulmaz filmleri ile anımsanacaktır. İngiliz komedyen Sellers ise Jerzy Kosinski’nin romanından uyarlanan Being There filmindeki evinden hiç çıkmamış, patronu ölünce evden çıkmak zorunda kalan, sokakta gördüğü insanlara televizyon kumandasını tutan, sadece çiçeklerden anlayan ve filmin sonunda bir bilge statüsüne erişen ve suyun üzerinde yürüyen bahçıvan Chance rolüyle ve yine Blake Edwards ile çektikleri ve bir Hollywood partisine yanlışlıkla davet edilen Hintli aktörü oynadığı bir komedi başyapıtı olan The Party ile anımsanacaktır.
Pembe Panter serisini sevenlerin Sellers ile Martin’i kıyaslamaları mümkün. Ama filmi izlerlerse gülmeleri de mümkün.
|
Sitemizde yayınlanan yazılar, yazarlarını bağlar.
