Hep Þikayet, Hep Þikayet!..
18 Aralýk 2007 13:00 / 2592 kez okundu!
Mademki varým: Muhalefet görevim... "Hayattan þikayetçi olmayýn çocuklar!" derdi Edebiyat öðretmenimiz... Ne anlatmak istediðini o dönemlerde pek anlayamazdýk... Oysa tepeden týrnaða þikayet doluyduk... Tek bir sivilce yeterdi dünyamýzý karartmaya... Þekl
Yetiþkinliðe ulaþýnca kimimiz kurtuldu bu durumdan kimimizse daha bir þikayetin esiri oldu... Sanýrým Edebiyat öðretmenimizin anlatmak istediði de buydu...
Sizler de tanýk olmuþsunuzdur çevrenizde, yüzlerinde hep memnuniyetsiz bir ifadeyle ömür dolduran kiþilere... Ne saksýdaki çiçek, ne gökyüzündeki bulut, ne de topraðýn üzerindeki telaþ bir mesaj verir onlara... Her daim liste baþý þarkýlarý: Batsýn bu Dünya'dýr... Güneþ açsa da suçludur, açmasa da, onlarýn gözünde... Öyle þikayet ede ede yaþayýp giderler iþte... Hani zararlarý yalnýzca kendilerine olsa amenna!... Uðramaya görün semtlerine bir kez, ikinci kez karþýlaþmamak için yolunuzu deðiþtirmeyi göze alýrsýnýz...
Ha, bir de yaþamý sorgulayanlar vardýr... Yaþam sunulmuþ bir armaðandýr bize deyip, onu daha da güzelleþtirmenin yolunu arayanlar... Çiçeðin, böceðin, aðacýn, balýðýn, çocuðun, yaþlýnýn, gencin hakkýný, hukukunu savunanlar... Neden, nasýl, niçin, sorularýný hep soranlar...
Böylesi kiþiler, hayattan þikayetçi olanlara benzemezler... Hem de hiç benzemezler... Yalnýzca muhaliftirler, iyi olanýn, doðru olanýn, güzel olanýn yerleþmesi adýna... Ama nedense çoðu zaman ayný kefeye konulurlar, hayattan hep þikayette bulunanlarla... Týpký insanýn yüzüne çarpýk bir gülüþ býrakan þu fýkrada olduðu gibi:
Konuþmayý çok sevmeyen bir adam, manastýra kapanýr... Manastýrdaki papazlar da adama yedi yýlda bir konuþma hakký verirler... Aradan yedi yýl geçtikten sonra, baþpapaz adamý çaðýrýr ve söyleyeceði bir þeyi olup olmadýðýný sorar. Adam yalnýzca, "Yerler çok soðuk!" demekle yetinir...
Baþpapaz da kýsaca : Tamam odana çekilebilirsin! der...
Yedi yýl sonra Baþpapaz adamý bir kez daha çaðýrýr huzuruna ve söyleyeceði bir þeyi olup olmadýðýný yine sorar... Adamýn aðzýndan bu kez de üç sözcük çýkar: Yemekler çok kötü!..
Baþpapaz adama yine: Odana çekilebilirsin! der...
Aradan bir yedi yýl daha geçip, adam manastýrdaki yirmi bir yýlýný doldurduðunda, papazlarýn huzuruna bir kez daha çýkarýlýr ve kendisine, söyleyeceði bir þeyi olup olmadýðý sorulur yine...
Adam bu kez kararlý bir þekilde atýlýr: "Evet söyleyeceðim bir þey var" der, "Ýstifa ediyorum!"
Baþpapaz yumruðunu hiddetle masaya vurur: " Zaten bekliyorduk böyle bir kararýn"ý der, "Çünkü geldiðin günden beri yaptýðýn tek þey, hep þikâyet, hep þikâyet!"
Ahmet Büyükçulhacý
