|
|
ANNESÝ kapýyý açtýðýnda küçük kýzýn elinde bir kedi yavrusu
vardý.
Küçük kýz avucuna rahatlýkla sýðmýþ kedi yavrusunu annesine doðru uzatmýþtý. Hem küçük kýzý, hem kedi yavrusu öyle anneye bakýyorlardý.
Küçük kýz sesi titreyerek, “Kimsesi yok, onu evimize alabilir miyiz?” dedi...
Anne, kýzýnýn dünyasýný çok etkileyecek, onun kimliðini ve duygularýný belirleyecek çok önemli bir kararla karþý karþýya olduðunu anladý...
O ikisi de koca gözlerle bakýyorlardý annenin yüzüne...
Anne karar verdi:
“Sen istiyorsan...”
Kedi yavrusuna bir sepet buldular, bir de küçük yemek kabý... Bebek kedi, sütünü içince gidip sepetinde yattý. Uyandýðýnda düþe kalka küçük kýzý aradý, onu bulduðunda kucaðýna çýkýp oturdu...
Nerede, ne zaman önemli deðil...
Belki akþamlarý önünden geçtiðiniz, sokaða bakan pencerelerden herhangi birisinin arkasýnda...
Küçük kýz, her okul dönüþü onu kendisini beklerken buldu... Ders çalýþýrken, o ayaðýnýn dibinde kývrýlýp uyudu, ders bitince köþe bucak oynadýlar...
Mutlu, huzurlu, paylaþýmýn ve sevginin gururunu yaþayan bir aile, orada bir pencerenin arkasýnda...
Ýlk gün anneye uzanan ve kedi yavrusunu tutan küçük kýzýn elleri, aslýnda insanlýðýn asýrlardýr aradýðý þeyi tutuyordu:
Sevgiyle sorumluluðu...
O küçük eller, ülkelerin oluþturduðu, ittifaklardan, anlaþmalardan, sözleþmelerden, barýþ örgütlerinden çok daha etkiliydi... Ve insanlarýn birbirlerini hizaya getirmek için baþvurduklarý savaþlardan, bombalardan, füzelerden, tanklardan, uçaklardan çok daha güçlü...
O küçük ellerde dünya huzurunun sýrrý vardý...
Annesine uzatmýþtý küçük kýz...
Ýnsanlýðýn o küçük kýzýn ellerine ihtiyacý var...
O küçük avuçtaki paylaþýmý-özveriyi-merhameti-sevgiyi arayýp duruyor insanlýk...
Bir an için kocaman ellerinizin arasýna küçük kýzýn ellerini alýn, öpün ve yanaðýnýza yaslayýn...
Ve sadece o kararý verin:
“Sen istiyorsan...”
28.2.2010...Bekir Coþkun...
|
Sitemizde yayýnlanan yazýlar, yazarlarýný baðlar.
