|
Bircan Oðankul
|
.jpg) RIFAT ILGAZ 99 YAÞINDA
7 Mayýs 1911 yýlýnda Kastamonu’nun Cide ilçesinde dünyaya gelen Rýfat Ilgaz 99 yaþýnda…
Türk edebiyatýnýn Koca Çýnarý’nýn doðum gününü bir yazýsý ve Aliþim adlý þiiriyle kutluyoruz…
RIFAT ILGAZ’DAN GENÇLERE
“Bize kimse öneride bulunmadý. Biz çaðýmýzýn gerçeklerini arayýp bulduk.
Çaðýmýzýn gerçeklerine uygun yazýnsal türler gerektiðini bulup çýkardýk. Bugünün gençliði de kendi yazýnsal türlerini, çeþnilerini kendisi bulup çýkarýrsa daha da saðlam bir yere, bir topraða basmýþ olur. Yalnýz onlarýn bizim yaþamýmýz, yaþantýmýz doðrultusunda davranmalarýný isteriz. Yani her þeye karþýn, saðlýðýný yitirme karþýlýðýnda bile olsa, direnebilmek, saptadýðý gerçekler karþýsýnda en biçimli uygulamayý, yazýnsal uygulamayý baþarabilmek, durmadan kendisini yenilemek, böylece toplumu yenilemeyi hedef almak. Özgürlük ve baðýmsýzlýðýný yitirmeden, adýna yakýþan biçimde savaþmak...
Biz kendimize göre þöyle diyoruz:
Sanýyoruz yanlýþ iþ yapmadýk. Acaba bizim gibi davranýrlarsa gençler de yanýlmazlar mý? Bütün ilerici sanatçýlar önce kendilerine güvenecekler. Fikret ne demiþ? Fikret bile, yani bizden en az yirmi otuz yýl önce konuþan Fikret, ‘Hak bellediðin bir yola yalnýz gideceksin.’ demiþ. Kendine güvenmekten baþlar, çevresine güvenmek, çevresindeki kiþilere güvenmek, emekçilere güvenmek; çünkü emekçi en haklý, toplumun içinde.
Üreten kiþiye güvenmek. En haklý insan, bence üretendir. Üretenden yana olmak.
Biraz daha yüreklice konuþacak olursak ki bugün bunu bile söylemek yüreklilik istiyor, iþçi sýnýfýndan yana olmak. Onun sorunlarýný sanat yoluyla dile getirmek. Sanatýn olanaklarýndan yararlanarak iþçi sýnýfýnýn bir kelimeyle buyrultusunda olmak. Onun doðrultusunda, onun verdiði görev ve ödevde yerini almak.
Ama her zaman dediðimiz gibi, sanatçýnýn üzerine düþen en büyük iþ, bu sýnýfýn baþýnda bile olsa, her þeyi deðiþtirmek, yenilemek, daha ilerisi için hazýrlamak; hatta iþçi sýnýfýnýn baþý olarak bile üzerine düþen iþ bu. Onun için sanatçý kendi sýnýfýndan kopmuþ kiþi deðildir.
Kopmuþ kiþi olmamalýdýr. Kendi sýnýfýnýn görevinde, iþlerinde, iþlevinde
olmalýdýr…”
ALÝÞÝM
Kasnaðýndan fýrlayan kayýþa
Kaptýrdýn mý kolunu Aliþim!
Daha dün öðle paydosundan önce
Zileli’nin gitti ayaklarý,
Yazýldý onun da raporu:
"Ýhmalden!"
Gidenler gitti Aliþim,
boþ kaldý ceketin sað kolu…
Hadi köyüne döndün diyelim,
tek elle sabaný kavrasan bile
sarý öküz gün görmüþtür,
anlar iþin iç yüzünü!
Üzülme Aliþim, sabana geçmezse hükmün
Aðanýn davarlarýna geçer…
Kim görecek kepenek altýnda eksiðini
kapýlanýrsýn boðazý tokluðuna.
Varsýn duvarda asýlý kalsýn baðlaman
beklesin mýzrabýný.
Sað yanýn yastýk ister Aliþim
sol yanýn sevdiðini.
Ama kýzlar da emektar sazýn gibi
çifte kol ister saracak!
(1941)
www.denizce.com 'a teþekkürlerimle
|
Sitemizde yayýnlanan yazýlar, yazarlarýný baðlar.
