|
hurkus
|
 1 Mayıs 1977 ye ilişkin tartışmalardan çıkardığım en önemli sonuç bana göre şu:
Sol, 1977'den önce bulunduğu noktadan, nitelik olarak, çok ileriye gidememiş.
Sol, o zaman da eleştiriye karşı tahammülsüzdü, görünen o ki, şimdilerde de eleştirilere karşı tahammülsüz. Sol, o zaman da kendisini eleştirenleri, hain, faşist, sosyal faşist, maocu bozkurt, burjuva uşağı, vs diyerek susturuyordu, şimdi de aynı söylemleri ve yöntemi yapıyor. Sol o zaman da kendi içinden eleştiri getirenleri hemen susturacak ve tecrit edecek nefret dilinin egemen olduğu bir kampanya yapıyordu, şimdi de aynı şeyi yapıyor.
Eleştirenlerin düşünceleri doğru veya yanlış olabilir, hani demokrasiyi suvunurdu sol, hani sol düşüncelere saygılıydı?
Hani Sol insan haklarını savunuyordu?
Demek ki hala 1 Mayıs 1977'den önce bulunulan noktadayız. Hala şiddet ve nefret kültürü sol'a egemen.
Doğrusu bu durum, Sol açısından, hiç umut verici ve iç acıcı bir durum değil diye düşünüyorum.
Sol savunduğu değerleri, Demokrasiyi, İnsan haklarını, Eleştiri hakkını, İnsan sevgisi, Tahammül kültürü vs yi, bugünden başlayarak kendi pratiği ve yaşamı içinde hayata geçirmezse, kim ona geleceğe ilişkin olarak inanır ve güvenir?
Sevgiyle kalın.
ergün eşsizoğlu
|
Sitemizde yayınlanan yazılar, yazarlarını bağlar.
