|
Kocero
|
KATIR'IN MEKTUBU (Kar'a kan ile yazılmıștır…)
Bir kimliǧe yazacaksan beni
O'na yaz
Kayıptır, yasaktır ama,
Kȕrd'e yaz beni
Kȕrd'ȕn katırı de
Bu daǧlara da yaz beni
Kar gibi ȍlȕmde,
Kızıl bir yara diye.
Gizemi henȕz çȍzȕlmemiș,
Geceler yașanır bu geçede
Şahmaran'lar gȍmlek deǧiștirir
Ay'a karșı
Çırılçıplak ve yalnız.
Kıș gȍǧȕnde can yoldașıdır
O gȕmiși Dȕnya
Beni Ay ıșıǧının yoldașlıǧına yaz
Yapayalnız ve çırılçıplak!
Vurulmușsa saçı kınalı,
Burnu hızmalı Berfin'ler,
Bu daǧlar, bu ay ıșıǧı,
Bu kanımı ȍpen kar
Őzgȕr olsun diyedir
Beni Kȕrt Berfin'lerin mavzerine yaz
Çocuk eli gibi
Okșarken rȕzgarlar yelelerimi
Kurșun buldu gȍzlerimi
Çocukca bir ȍlȕmȕm,
Çocuklara gȍstermeyin beni.
Hani Ceylan'lar parçalanır ya bazen
Hani bir anne eteǧinde toplayıp,
Rȕyalarında ȍrer ya,
Kızının salkım sȍgȕt saçlarını.
Beni o saçlara yaz,
Ceylan'ın katırı diye yaz.
Ah dinmemiș ȍfke,
Ah sȍylenmemiș sȍz,
Ah kȕllenmemiș kȍz,
Beni o kimliksiz ȕlkenin
“sınırsız”lıǧına yaz!
Sevda K. (25.03.2015, Delft)
|
Sitemizde yayınlanan yazılar, yazarlarını bağlar.
