|
Kocero
|
SORUN CEZALANDIRMA MI, ÇOCUK İSTİSMARININ SON BULMASI MI?
Çocukların yaşamında derin, ağır ve onarılması güç izler bırakan cinsel şiddet konusunun toplumun tüm kesimleri tarafından gündeme alınması çocuğun insan hakları açısından oldukça önemli ve çocuklar açısından sevindirici bir durum. Ama... Aması var:
Ne yazık ki çocuğa yönelik cinsel şiddet konusu olayların vahamet derecesine bağlı olarak gündeme geliyor ve gündemde kalıyor.
Çocuğa yönelik cinsel şiddet sadece faillerin cezalandırılması ile çözülmez.
Çocuğa yönelik cinsel şiddet sadece çocukların “özel bölgelerine” dokunulmasına izin vermemesiyle, böylesi eğitim çalışmaları ile sorumluluğu çocuklara bırakan bir yaklaşımla önlenemez.
Bilmemiz ve öğrenmemiz gereken en önemli şey şu; çocuğa yönelik cinsel istismar bir şiddet türü. Yani yetişkinlerin ellerinde bulundukları gücü çocuklar üzerinde kötüye kullanmalarıyla, kurdukları tahakkümle ilgili. Bu kötüye kullanımın en önemli ve temel sebebi çocukların toplum ve devlet tarafından nasıl algılandıkları ile ilgili. Türkiye'de çocuk anne ve babanın sahip olduğu bir parçası, bir uzantısı ve hatta malı olarak görülüyor. Sadece korunmaya muhtaç güçsüz varlıklar olarak düşünülüyor. Bu da çocukları her türlü şiddete açık hale getiriyor.
Çocuklar hak sahibi ve özgürlükleri olan bireyler olarak algılanmadıkça, yaşamın eşit ortakları, sadece gelecekte değil bugün de potansiyeli olan bireyler olarak görülmedikçe failler istenildiği kadar cezalandırılsın çocuklar cinsel şiddete maruz kalmaya devam edecek.
Peki konu bu kadar yoğun biçimde gündeme gelmişken, bunun çocuk istismarının gerçek çözümü için bir olanak olarak değerlendirilmesi için ne yapmalı?
Gündem Çocuk Derneğinin önerileri..
CİNSEL EĞİTİM İLKOKULDAN BAŞLAMALI…MERAK DUYGULARI BÜYÜMEDEN PATLAMADAN GİDERİLMELİDİR.
• Çocuklar için etkili, kolay ulaşılabilir, güvenilir ve hak temelli başvuru mekanizmaları oluşturulmalı, çocuklar bu şekilde güçlendirilmeli.
• Ebeveynlerin ve çocuklarla çalışan uzmanların konuyla ilgili bilgi ve farkındalık düzeyleri artırılmalı, bu konuda hak temelli yaklaşım ve tutum geliştirecek güçlendirici çalışmalar planlanmalı.
• Çocuğa karşı her türlü şiddetin suç olduğu yasalarda yer almalı, bu konuda bildirim yükümlülüğünün bulunduğunun tüm toplum tarafından benimsenmesi sağlanmalı.
• Çocuğa karşı cinsel şiddet vakalarının hiçbir gerekçe ile cezasız kalmaması ve yargı mensuplarının çocuk istismarı konusunda hak temelli bir algıya sahip olmaları sağlanmalı.
• Önleyici ve koruyucu yaklaşıma sahip, etkili, hak temelli bir çocuk koruma sistemi kurulmalı ve sistemin etkisini izleyecek hak temelli bir izleme mekanizması kurulmalı.
• Toplumun cinsel suç ortaya çıktığında ortaya koyduğu duyarlılık suçun önlenmesine de yöneltilmelidir. CEZALANDIRMA İLE SUCLAR ÖNLENEMEZ.
• Çocukların özellikle kız çocuklarının örgün eğitime katılım oranları yükseltilmelidir.
• Yasa gereği 18 yaşını doldurmayan her birey ÇOCUK olduğuna göre evlenme yaşı 18'e çıkarılmalı, 16 yaşında hakim izni ile, 17 yaşında veli onayı ile evlenmeye izin veren Medeni Kanun düzenlemesi kaldırılmalıdır.
• Çocuk gelişiminde doğmatizm değil, BİLİMSEL veriler dikkate alınmalı
Ne yazık ki, tüm bu önlemler acil olarak geliştirilmedikçe, konu kısa bir süre sonra benzer vahametteki bir olaya kadar gündemden düşecek…
İşte bu yüzden devleti; çocuk alanında hak temelli çalışmalar yürüten ancak kapatılmış sivil toplum örgütlerini yeniden açarak, bu konuda çalışma yapan tüm örgütlerle, uzmanlarla ve çocuklarla birlikte etkili, hak temelli politika geliştirmeye çağırıyoruz.
|
Sitemizde yayınlanan yazılar, yazarlarını bağlar.
