Fransa’da yaşayan Meral Tüzün, kızı Berivan’ın tedavisi imkansız hastalığıyla 17 yıl mücadeleden sonra ölme hakkını kullanmasına razı oluşunu anlattı; kitabı ‘best seller’ oldu
Fransa’nın başkenti Paris’te yaşayan Meral Tüzün’ün, tedavisi imkansız hastalığa yakalanan kızı Berivan’ı yaşatmak için 17 yıl boyunca verdiği mücadeleyi anlatan kitabı, Fransa’da büyük ilgi uyandırdı. ‘Max Milo’ yayınevi tarafından basılan ve 5 Şubatta satışa çıkan ‘Une Derniere Preuve d’Amour: Mon Combat Pour ma Fille’ (Son Bir Sevgi Kanıtı: Kızım İçin Verdiğim Mücadele) adlı kitap, Fransa’nın en büyük kitabevi zinciri Fnac’ta son bir hafta içinde en çok satılan 100 kitap arasında girdi.
Tartışmalara ışık tutuyor
Tüzün’ün kitabı, bir annenin 17 yıl boyunca bitkisel hayattaki kızını yaşatmak için verdiği mücadele ile ülkedeki ötanazi tartışmalarına da önemli ölçüde ışık tutuyor.
Tüzün, Fransa’da 2005’te ‘Leonetti’ adıyla anılan bir yasanın çıkmasından sonra kızının acı çekmesine son vermek istedi. Doktorlar iki yıl boyunca Berivan’ın hastalığı ve durumu ile ilgili ikileme düşmüş ve hastanelerine kabul etmemişti. Tüzün bu dönemde hastaneleri ikna etmek için çok uğraşmıştı. Ardından bir doktor evde geçici etki yaratacak bir tedavi yöntemini uygulamıştı. Tüzmen, kızının acı çekmemesi için Berivan’a son bir ‘aşk jesti’ yaparak 10 Nisan 2007’de uyutulduktan sonra, dışarıdan sonda ile beslenme borularının kesilmesini sağlamıştı. Berivan üç gün sonra ölmüştü. Tüzün o dönemi, “Sanki benim için direniyordu. Ben ona istersen gidebilirsin, bu senin seçimin diyordum” sözleri ile anlattı.
11 yaşında bitkisel hayata girdi
1990’da 11 yaşındayken hastalığın ilk belirtilerini hisseden Berivan, sinir sisteminin çökmesinin ardından bitkisel hayata girmişti. Doktorların iki ile altı yıl yaşayacağı tahminlerine rağmen Tüzün, tedavi için dünyanın dört bir yanındaki tıp merkezleriyle temasa geçip alternatif tıp dahil farklı metotlar denemesine izin vermişti.
ABD ve Britanya’ya giden ve buradaki tıp merkezlerinden de yardım alan Tüzün, 17 yılın sonunda tedavi için bütün umutlarını yitirdikten sonra kızına artık daha fazla acı ve ızdırap çektirmenin haksızlık olacağı düşüncesine sahip olmuştu.
Fransa’ya eşiyle birlikte göçmen işçi olarak gelen ve tekstil fabrikalarında çalışan Tüzmen, hem mücadelesini anlatmak, hem de ötanazi ile ilgili tartışmalara katkıda bulunmak için bu kitabı yazdığını belirtiyor.
İtalya’da ötenazi simgesi Englaro
İtalya’da ötenazinin simgesi olan ve geçirdiği trafik kazasının ardından 17 yıl boyunca bitkisel hayatta kalan Eluana Englaro’nun durumu ülkenin gündemini uzun süre meşgul etmişti. İtalya Yüksek Mahkemesi, babasının talebi üzerine, Eluana Englaro’nun beslenme borusunun çıkarılabileceğine karar vermişti. Ancak Sağlık Bakanlığı, bütün hastanelere bir genelge göndererek, bitkisel hayattaki hastaların bakımının kesilmemesini istemişti. Devlet Başkanı Silvio Berlusconi olayı anayasayı değiştirmeye kadar vardırmıştı. Mecliste ötenazi yasası tartışılırken Englaro’nun suni beslenmesine son verilmişti.
Taraf
Son Resim
Sonraki Resim
İlk Resim
Önceki Resim
Albüme Geri Dön
