Doða diyor ki, yaþamýn anlamý: AÞK - Ý. Mýsýrlýoðlu
08 Mart 2008 06:31 / 1646 kez okundu!
11 yýldýr her 8 Mart'ta yayýnlamýþ olduðum þiirime bu yýl ek yapamadým. Ama eski halini dileyenler okuyabilir. Geçen yýl bu sayfalarda yayýnlanmýþtý: Nasýl olsa bizden üstün olanlardan, estetik bir aman dileme...
8 Mart Dünya Kadýnlar Günü'nde, AÞK üstüne geçmiþte yazdýðým bir yazýya yer vermeyi düþündüm. Tüm kadýnlarýn 8 Mart'ý kutlu olsun! Aþka þiiri için içeri buyrunuz lütfen...
Doða diyor ki, yaþamýn anlamý: AÞK
Ben doðayým diye talan etti baðýmý dünya atlýlarý
Dengeyi bozdu terazide çiçek bereket
Gizlim saklým ortaya döküldü utanmayý bilsem
Utanacaðým, zor zanaat: þimdi ayakta kalmak
Denge bozulunca bir kez herkes her þeyi der
Doða düþünmez dediler, korkmaz dediler bu doðru
Öylesine ýrak geldiðim yol o kadar uzakta menzil
Öz yasalarýma boyun eðip yarattýðým insandýr
Karnýmdaki yükün öz babasý, benim deðil duygular
Ben benim ya, sözde doðayým, bilirim her þeyi
Ben bile þaþkýnýyým rengarenk aþklarýmýn
Her insan bir aþk deposu açýklanmamýþ bir nice
Onlarca düþünür onlarla tanýrým kendimi
Düþüncem yok kafanýzda kanat çýrpan dýþýnda
Gelin siz siz olun yeniden, beni kendimle býrakýn
Çevirin gönlünüzü dizeler yazdýrana, yani
Ýnsana
AÞK’a
biri
bir ok attý
iki uçlu iki altýn kafalý
asla geriye çekilmez sakýn
hiç bir þey eskisi gibi olmaz
varsýn ya da varmasýn amacýna ok
daha þimdiden hedefler delindi gitti
yazýk acemi terzilerin onarý çabasýna ah yazýk
kazaya uðramýþ kýzlarýný diktirmeye çalýþan yarý-
aydýn anababalarýn ortaçaðlý önyargýlarýn boyunduruðu
altýndaki koþuþturmasýna benzetiyorum bunu: acýklý ve gülünç
ey insanoðlu- benim adýma- insanlýða de ki:
yaþam
bir savaþ
anlarýn
vuruþma
yüz yanýn
cephe
vay ki
onlara
üþenmenin
tatlý
yoldaþlýðýna
baðdaþ kurdular
bir an
yan gelip yatan
cephe
deldirdi
vah ki
onlara
yaþamýn
en anlamlý
çiçeklerini
soldurtanlara
dengeyi terazide açan çiçeðin bozduðunu unuttu
bana acemi ocaðýndan çocuk dönecek onlar
ey insanoðlu de ki:
onlar
ne þanslý
insanlar ki
birer cephelerini
korkmadan
sevdiklerine
aþklarýna
dostlarýna
býrakmýþlar
ve onlar
ne çalýþkan
insanlar ki
þanslarýný
aþklarýný
dostlarýný
kendileri
yaratmýþlar
onlar kazanmayý seçmesini bildi
ona buna o gün ters bile gelse
öte çaðýn güllerinin hürmetine dönüyor dünya
ey insanoðlu –benim yerime- insanlýða de ki:
aþkýna su ver
ne az ne çok
özenle hep
ayrýk otlarýný yol
güneþi kolla
ne büyüle ne büyülen
ya da ol her ikisini de
her iki adýmda bir ayýl
yaþamýn içinde kur
haremini
baþka nasýl gelir
öte çað
A ile satranç
B ile müzik
C ile dans
D ile edebiyat
satranç oynarken Tchaikovsky çalsýn özellikle senfoni 5
müzikle seviþ
bazen
bolero olmasýn
deli bir dansýn ardýndan
þiirler okunsun karþýlýklý
düþ yeni aþklara çekinmeden
gönlünün müzesine kaldýr karþýlýksýz çekleri
bozdurma boþuna
yazdýðýnda da titremesin ellerin
ah bu dünya iþleri
ah bu AÞK
ikisini ayýrma
sür gemini
sisli puslu sýnýra gir
öte çaðdasýn
dostun sevgili
sevgilin dost
belirsiz anlamlarý
eski sözlerin:
“kendine bir dost
bul” ne güzel
“karýsýyla dost
olmuþ” çok iyi
ey insanoðlu –benim yerime- insanlýða de ki:
SEV: senden olaný
sana koþaný
býrakma sakýn
geleni konuk et
gideni engelleme
DÝDÝN: çün zamanýn
azdýr, bir düþ-
ün, aç gözünü
kapa: bitti
ÖZÜMLE: bin yýllarda
yarattýðýn her þeyi. ne
yapýlsa az
UÐRAÞ: aklýnla
güzeltmeye
aþ parçalanmayý
döndür kendine yeniden
bana bak
insana ulaþmandýr
bu ayný zamanda
DEÐÝÞTÝR: kendisini deðiþimin
dene bir suya
ikinci kez girmeyi
teslim al beni
teslim ol bana
deðiþime yön ver
VE YARAT: sana özgü olandýr
bilmediðim meyveler sun bana
aþýk olayým
güzeltmenim
kýzmasýn yeter
musa isa muhammed
konfiçyus buda
hepsi sensin
hepsi senindir
korkmadan
hepsi benim de
hepsi senin
ÝZ’indir: AÞK
BÝR SEVGÝLÝ
BÝR ANI
BÝR YANIT
BÝR DOST
BÝR ÇOCUK
BÝR SORU
BÝR YANIT
BÝR ANIT’sýn yani biçim
deðiþtirdiðin zaman sevenlerinden ayrýldýðýnda ben olursun,
üstünde güzelliðin çiçekleri açar yepyeni ki onlar senin
güzelliklerini hemen bulacak, senin çýkmazlarýný
yaþamayacak, kendine yeni çýkmazlar tutacak, güzellikleri
güzeltecek. Ey insanoðlu, doðaya geri dönüþünde, hemen
öncesinde, belki son nefesinde her þeyi unutacaksýn birden
yaþamýn anlamýný anlayacaksýn:
AÞK
diyeceksin, sularýn tersine aktýðý yýl sekizinci günde yarattýðý
þey insanýn, denizin birden dalgalandýðý, cýrcýrlarýn birden
sustuðu anda her kör laternacýdan kuþkulanmayý artýk
kimseye miras býrakmayacaksýn, yýldýzýn kaydýðý gökte bir
buluta yepyeni isim bulduðun zaman uykusunda döner
dünya, uykusuzluðunda ay. Sen yaðmurun sýnýrýný bulmak
için yýllardýr yerkürede koþarken yataðýnda sayýklýyor dünya,
güneþ özenle örtüyor evladýnýn uykusunda açýlmýþ üstünü. e
ne de olsa dünyasýnýn uyurgezer sarsaklýðýný kolluyor
güneþ. O sýra bir ana gözyaþý döküyor daðda kurþunlanmýþ
oðluna benim diyemeden. Bir sanýk sanýyor ki hiç adaletin
terazisinde çiçek açýp dengeyi bozmaz, son idamlýk son
görevini yapýyor savcýya, avukata, cellada: teselli ediyor
onlarý ve barýþý biraz daha hak ediyor insanlýk, bu denli yakýn
o denli uzakken ona, sen yaþamýn anlamýný anladým derken
AÞK
burcundan demir alýyor dünya, sular korkuyla çekiliyor, bir
balýk gümüþlükte yatýyor, birisi güzelliðin peþinde yüzgeç,
unutulmuþ fundalýklar oðlaklarý aðýrlýyor, yazýk artýk kimse
aþk mektubu almýyor, Leyla mecnun’a bakmýyor, herkes
sevdiðini sahipleniyor, öldürüyor aþký. Herkes her aradýðýný
nasýl oluyorsa bir kiþide buluyor, ne ne aradýðýndan
kuþkulanýyor ne de tükettiði hazinesinden. Ellerin yara bere
yine de hep güller içindesin: hepsini de seviyorsun, hepsi
birbirinden öte çaðlý. Sizlere uzun ömür diliyorum de,
bilemiyorum iyiliðinize mi, ki olup bitene tanýk olun þu
dünyada, olun ve isterseniz bir gün ayaða kalkýn de,
dengeyi bozmuþ olsun terazide açan o çiçek:
AÞK
burcun demir atsýn sevdiði sevildiði limanlara
sen doðaya, bana geri dönmeden.
Aralýk 1981 – Aðustos 1994
Ý. Mýsýrlýoðlu
