Franz Ferdinand, dans ederek geri döndü
19 Þubat 2018 21:55 / 1177 kez okundu!
Glasgow kökenli Franz Ferdinand grubu, bambaþka bir müzikle geri geldi. 2004’te ‘Take Me out’ parçasý ortalýðý yýkmýþtý. Ýki ayrý þarkýnýn bileþimi gibi olan parçanýn orta bölümde patlayan gitar rifleri o yýl, rock jingle olmuþtu.
Karizmatik solistleri Alex Kapranos, grubun yeni albümündeki müzikal deðiþimi ‘daha neþeli, dans ettiren bir müzik’ olarak tanýmlýyor. Grup, 2004 sonrasý kuruculardan gitarist Nick McCarthy’yle ayrýlýk yaþadý. Onun yerine iki yeni eleman alýndý, gitar/keyboard çalan Julian Corrie ve yeni bir gitarist olan Dino Bardot. Grup, 2016’da yeni albüm için tekrar stüdyoya girdiðinde, kafalarýnda 80’lerin dans, glam rock döneminde olduðu gibi müzik yapma fikri varmýþ. Sparks, Garry Glitter, Ultravox, Kim Wilde, A-Ha tarzý... Fransýz yapýmcý Philippe Zadar’la çalýþmaya baþlamýþlar. Birçok miks Paris’te, Motorbass stüdyolarýnda yapýlmýþ.
80’leri özleyenler için
Sonunda bu hafta yayýmlanan ‘Always Ascending’ ortaya çýkmýþ. Açýlýþ parçasý, albümle ayný adý taþýyor. Hafif vokal ve synthe iþbirliðiyle baþlýyor ve gittikçe açýlýyor... 80’lerin dönen disko toplarýný hatýrlatan havaya giriyor. Albümün en parlak parçalarýndan ‘Lazy Boy’ sanki Donna Summer parçasý gibi baþlýyor. Ýspanyol paça pantolon, renkli, bol çiçekli gömlek pistlerde dans ettiðimiz günlere dönüþ parçasý gibi... ‘Glimpse Of Love’ elektro pop karýþýmý bir havada ilerliyor. Bana fazlasýyla A-Ha müziðini anýmsattý. Tüm albümde LCD Soundsystems tarzý, bilgisayar programlarýnýn deðil, insan elinin çaldýðý elektro dans müzik hâkim. ‘Huck and Jim’ grubun 10 yýl öncesine dönen bir rock parçasý. Sakin akan, ortalarda aniden deðiþen, metronom ile punk kimliðine dönüþüyor. Slow akan parçalar da yok deðil; ‘Don’t Kill Me Slow’ ve ‘Academy Award’ bu grupta.
Grubun karizmatik solisti Alex Kapranos, albümün müziklerinde bir yükseliþ olduðunu, bunun da kendilerini çok heyecanlandýrdýðýný söylüyor. 80’lerden kalma müzikleri özleyenleri fazlasýyla tatmin edecek bir albüm. Arka planda yükselen synthe müziði, nostaljiyi fazlasýyla canlandýrýyor. Favori parçalarým, ‘Lazy Boy’, ‘Huck and Jim’ ve ‘Feel The Love Go’ oldu.
Yasemin Mori ve Teoman albümleri
Birbirinden çok farklý iki dünya var Yasemin Mori ve Teoman albümlerinde... Yasemin Mori ne kadar hareketli, cývýl cývýlsa, Teoman bir o kadar karanlýk ve derin. Önce Yasemin Mori’nin ‘Estrella’ albümüne bir göz atalým. Mori, ilginç bir kimlik; müziðinde sokak var, neþe var, hüzün var. ‘Karambol’le açýlýyor Mori festivali. ZAZ parçalarýný hatýrlatan bir ritim, coþku akýyor gidiyor. ‘Geçiriverdim Ýçimi’ Roman ruhundan bir tutam, bir tutam da Balkanlar’dan nefis bir kokteyl. Eypio’yla ‘Estirelim Mi’ ve Cem Yýlmaz’la ‘Konyak’ albümün en öne çýkanlarý. “Nayýr, nayýr olamaz, nayýr sen o yollardan geçerken ben dönmüþtüm, nayýr, olamaz imkânsýz” nakaratý, Konyak’ý yakýnda dillere düþürür. ‘Tuzlu Su’ ve ‘Macera’ albümün sakin, melankolik parçalarý. ‘Macera’ caz dokusu içinde akan, Mori’nin çok yönlülüðünü yansýtan, slow bir parça. ‘Estrella’ dinledikçe insana yaþam enerjisi veriyor.
Teoman’a gelince... ‘Koyu Antaloji’ kapkara bir ruhun içine çekiyor dinleyeni. Bildiðimiz 26 parçasýný yavaþ tonlarda, melankolik bir ruh içinden akýtýyor dýþarýya. ‘Tuzak’la açýlýyor albüm. Yavaþ, pes bir ses tonuyla söylüyor þarkýlarýný. Uzun intro’lar, uzun outro’lar var parçalarda... Bazý parçalarýnda bu ton çok iyi gidiyor, mesela ‘Mavi’, ‘Ýstanbul’da Sonbahar’, ‘Ayna’ ve ‘Bugün’ gibi... Hýzlý tonunda sevdiðimiz parçalarýnda ‘Paramparça’, ‘Gönülçelen’ ve ‘Renkli Rüyalar Oteli’ gibi, alýþmak zaman alýyor. Ben alýþamadým, bunlarýn hýzlýlarýný alayým diyorum. Teoman’ýn söylediði gibi, “Evde gözleri kapalý dinlenince güzelleþen bir albüm”... Albümde ses mühendisi olarak Nick Cave’le çalýþan Kevin Paul’ün imzasý var. Cave’in ses ve ruh tonunu, Teoman’ýn sesine adeta kopyalamýþ.
Emin YEÐÝNBOY
Þubat 2018
