HAYDARPAÞA’NIN GELÝNÝ!..

Ýffet DÝLER

Tüm Yazýlarý

Ýstanbul’un tuzu dökülür merdivenlerine. Bütün acemiler bavullarýný unutur gider bilir bilmez. Bir zamanlar sarýþýn mý sarýþýn gelini geçip gitmiþtir camlarýndan. Þimdi yandý kül gibi. Dermansýz kabadayýlarýn kentinde boþluk açýldý. Malzemelerin ucuzu tarihi suya boðdu. Adýný okumak için güçlük çekmeyenler ateþine merhem olmaya yanaþacaklar mý?

Kim bilir?.. Hassasiyet önemli. Hisli olmak yüzyýlýn bekçisi. Gökdelenlerin ortasýnda bir oteldi oysa. Boyayýp satacaklardý tam patlak verdi fotoðraflarýn en güzeli. Ateþ!.. haritada adeta yerini belirlediler Haydarpaþa’nýn. Herkes görsün eðlendirsin gönlünü.

Seni arayýp sormadýlar bu kadar!..

Kuþlarýn kanatlarý deðdi suya. Karabatak vapurun gövdesin okþadý. Daðýlýverdi arkasýnda býraktýðý halkalar. Simitçinin biri sabahýn köründen beri ikinci tablayý bitirmeye çalýþýyordu. Dün küsmüþlerdi eski sevgililer. Gözgöze geliverdiler iskelenin önünde. Kýzýn bakýþlarý kýzardý. Oðlan saçlarýný karýþtýrdý sýkýntýyla. Haydarpaþa’nýn tahta gýcýrtýsý duyuldu hastane koridorlarýndan. Çocuðun biri hýçkýrýklara boðuldu. Elindeki kanlý býçaðý sildi paspasa kimse görmeden. Ayakkabýsýnýn arkasýný çiðnedi geçti gitti kuytusundan köþenin. Akþamýn kýzýlý baþtan baþa boðdu göðü.

Seni bilmedi kimse!.. Adýný elinden alanlar bilmezden sordular. Öyle bir yer mi var?..

Bahariye’de bir doktora giderdi. Bazen çok sýkýlýr yollarý tersten yürüme oyunu baþlatýrdý. Beþiktaþ’a… önce. Sonra vapurla Kadýköy’e. Bazen Karaköy’deki Murat’tan poðaçasýný alýr kahvaltýsýný vapurda yaparken gözleri Sarayburnun’daki kaçaklara takýlýrdý. Sabah erken geç demez Gümüþsuyu’nda oturduðu evden çýkar merdivenleri inerken erken balýklarýn kuyruk sesleri gelirdi adýmlarýna kadar. Deniz ve palamut kokardý dönüþte saçlarý. Yüreði tavadaki mýsýr ununda boynunu büker kýyý köþe bakkalýndan ikibuçuk liraya aldýðý Güzel Marmara’nýn neþesinde canlanýverirdi. Bir çýrpýda karanlýk basardý evin tersine açýlan kapýsýný. En güzel yeri banyo en telaþlý kapýsý pencereydi buranýn. Konsolosluðun yokuþunda iþe gitmeye çalýþýrken ayaklarý taþýmaz olmuþtu. Cennet bahçesinin önünden yürürken dillenirdi sözcükler. Çaðdaþ açýk mýdýr hâlâ?.. Kedilere kum orada ucuz bir tek. Niþantaþýndaki cimbomlu kedici bile zam yaptý artýk. Hem oradan buraya yürüyerek getirmek zor geliyor. Yoruldum diye düþündü Haydarpaþa’da inerken. Yoruldum yorulmasýna ama gezmek olunca hele Kadýköy!..

Yapraklarýn köklerine deðin yandý!.. Yandýn sen!.. Ey meþe!..

Yavaþ yavaþ Moda’ya döner çabuk sýkýlýr ara sokaklarýn buðusunda pýrýl pýrýl duran yeþillikler, midye tava ve çinekoplarýn þýkýrtýlý satýþlarýna unutmamak için bakardý dakikalarca. Yerleri hep ýslaktý o sokaklarýn. Biri rokalarý diðeri marulun kývýr yapraklarýný, baþkasý balýklarýn solungaçlarýný canlý dursun diye ampule çevirdi. Taze bunlar madam, denizden sürüne sürüne çýksa da taze.

Ey meþe!.. Düþ görüyorsun biliyorum. Pervazlarý senin ahþabýndan aþkýn. Camýndaki su gökyüzün!.. Yanmaktasýn!..

Babam tahta bir bavulla gelmiþti dedi. Ýçinde beyaz sabun, havlu, kalýn çizgili bir pijama. O kadar. Ýstanbul’un bekâr odalarýnda sönen hayatlardan. Ter, tahtakurusu ve tütün. Kör þafaklarda iþkembe çorbasý bolca ekmek. En fazla çatal yemiþtir parasý varsa. Belki balýk ekmek mazot kokularý arasýnda. Kýrmýzýmsý soðanlý!.. Biri kendini býrakýverdi Ankara’dan dönüþte. Yanýlmýþtý sevdiðine. Dönüp el sallamadý o yüzden. Yaðmur baþladý kimsesizliðine giderken. Bir gün iye geçirdi içinden bulacaðým sevmeyi.

Haydarpaþa yandý. Kötü malzeme, kötü iþçilik… ucuza onarým…

Surlarýný onarýyorlardý bir kentin yeni tuðlalarla. Kýrmýzýlý cývýr cývýr…

Surlarýný örüyorlardý bir kentin volkan taþlarýna bile benzemezdi ellerindeki taþlar…

Dersim’de ormanlar yandý çýtý çýkmadý Ýstanbul’un… Ey meþe dallarýna anlattýklarý öyküleri yaþlýlarýn?.. Ya onlar?.. Sözler!..

Haydarpaþa yandý!.. Martýlar dün uyumamýþlar. Karabataklar küsmüþ derinlere!..

Çýtýrtýsý duyuldu Ey Meþe!..


Ýffet DÝLER

2 Aralýk 2010

Arkadaþýna Gönder Yazdýr

Bu yazýyý Facebook'ta paylaþabilirsiniz+:

0