Þeyh Sipýr

Ýffet DÝLER

Tüm Yazýlarý

Ne yaparsan yap Ýzmir’e yaðmur illâ yaðar. Sevinir tüm serçeler ýslansalar da. Pencereler ardýna kadar açýlýr. Kapýlar çarpar esintiden. Ýnsanlar sökülür sokaklardan koyu renkleriyle. Kýþ gelmiþ siyah ve griye boyanmýþtýr bakýþlar. Ýçi açýlýnca düðmelerin kopar pembeler çýðýrtkan leylâklar pelikanlara takýlýr. Körfezin kafasý karýþýr. Sorar.

- Kim bunlar?..
- Gizlice çalar komþusunun kapýsýný bu kim?
- Danimarka’dan gelmiþler…

Yanýtý hazýr bulmacalar soldan yukarýya saðdan aþaðýya utanmaktadýr ilk kez. Kahkahayla kuþanýr Ýsmet Ýnönü!..

Günlerden Salý. Akþam çökmüþ. Sobalar tutuþmuþ ateþ edercesine. Çam kozalaklarý kendinden geçmiþ “kor”…her yer ýslak bir tek kadýnlar sadece “onlar” yemeði atýþtýrýp gelmiþler.

Ýzmir’in tepeleri, arka, ara geçiþleri…çocuklarýn dýþarýda kaldýðý neresiyse o semtler yolda. Otobüse binmeye gerek kalmamýþ. Yaþadýklarýnca çýkýnlayýp her þeyi, bir oðul veya kýz, kýrk yýldýr görülmeyen kardeþin kokusu iliþmiþ gözlere sýmsýký. Ne mektup gelmiþ daðdan ne de kucak.

Saatyirmiotuztýklýmtýkýþmavikoltuklar

Hamlet; Ýzmir’e geldi. Þaþýrdý dil evinden çýkýnca. Muzip, komik, ýsrarcý bir çocuktu. Ýzmir’e dokundu. Hamlet Hamlet olalý böyle bir kalabalýk görmemiþti. Harfler zýpladý sularýn üstünde. Sevinçten ýslandý her yeri. Akþam annesi söylenecek. Olsun ne yapsa yeridir annenin. Ýzmir’de konuþuyor ne olsa…“ Dil’e” gittik dile geldik iþte. Sinekler, börtü böcek, sis daðýldý. Sýnýrlar, çizgiler kýrýþtý, ufaldý oyunla. Diyarbakýr þehir tiyatrosu Hollanda iþ birliðiyle sahneye masal çýktý. Baþlarýný okþadý her gelenin. Onlardan daha çocuk dünden daha iyiydi.

Sonuna kadar kalamadým. Dönüþ yolu uzundu. Araba yok öyle her saate. Belki baþka bir haftaya belki baþka bir mesleðe sýðýnýr (???) “gelir” yeniden. Barýþa kalmaz tutar ellerimizi dil dil olur kilitlere. Kaçmadan, kaçýnmadan yaþanýr ne olacaksa.

Gel demeye kalmaz. Baharýn ufkuna bakýnmadan kendiliðinden Amed’den kýyýlarý dolaþa dolaþa nefes nefese antik tiyatroda, Olympos’un kucakladýðý serin sularda þifa olur.



Ve onlar dilin derin sýrdaþlarý yeniden açýlýr mor, yeþil, sarý kadifelerle beyaz örtülerin matemi Akdeniz, Ege dinlemez okyanusa saçar kederini. Su derindir dedi küçük. Suya gitmeli, suya býrakmalý kendini. Nasýl çokmuþuz gönlüm.

Çok ve sevdalýydýk o gece…

Ýzmir bu yaðmursuz kalamaz…

Bir de insansýz…

Hamlet perdeden sahneye…

Kürtçe…tragedya…


Ýffet DÝLER

17.12.2012

Son Güncelleme Tarihi: 22 Aralýk 2012 00:29

Arkadaþýna Gönder Yazdýr

Bu yazýyý Facebook'ta paylaþabilirsiniz+:

0