Dine ve dinsizliğe saygı... Ahmet Altan
11 Nisan 2008 07:53 / 1584 kez okundu!
Avrupa baktı ki Türkiye bir türlü bu “birliğin” kurallarını anlamıyor; sonunda “adamını” gönderdi, “Git de anlat” diye. Avrupa Birliği Komisyonu Başkanı, yani Avrupa Birliği’nin en üst düzey siyasi yöneticisi ola
Avrupa Birliği’nin, “insanların” daha özgür, daha mutlu, daha zengin yaşaması için devletlerin davranışlarına koyduğu kurallar var.
Bu birliğin üyesi olan devlet, vatandaşlarını ezemez, hırpalayamaz, keyfince cezalandıramaz, onların fikirlerini söylemesini kısıtlayamaz, inançlarını yaşamasını engelleyemez.
Eğer Avrupalı olmak istiyorsanız Türkiye’de yaşayan her bireyin bütün bu haklardan yararlanacağını kabul edeceksiniz.
“Devleti korumak için insanlarımızı öldürürüz, sustururuz, mahkemelerde süründürürüz, onlara işkence yaparız” diyemezsiniz.
Avrupa, bir devletin “ancak kendi vatandaşlarına baskı yaparak” varolabileceğine inanmaz.
İnanmamakta da haklıdır.
Kendi vatandaşına düşman bir devlet olamaz çünkü.
Devletin tek bir amacı vardır, o da insanlarına daha iyi hizmet vermektir.
Her devlet görevlisi, toplumun ve vatandaşın hizmetkârıdır.
“Ben devletten maaş alıyorum, demek ki diğer vatandaşlardan daha önemliyim” türünden ve ancak diktatörlüklerde rastlanabilecek bir saçmalık, Avrupa Birliği’nin kuralları arasında bulunmaz.
Türkiye’de, Avrupa Birliği’ni kötüleyen bütün askerler, politikacılar ve gazeteciler aslında “halkın ve insanların” ezilmesi alışkanlığının sürdürülmesini talep ederler.
Onlar bunu ister de, biz onların isteklerini niye paylaşalım?
Onlar bizi ezerek kendilerine kazanç sağlıyor ama biz sadece kaybediyor ve eziliyoruz.
Barroso, Türkiye’de çok tartışılan laikliğe Avrupa’nın yaklaşımını da açıkça ortaya koydu.
“Dine ve dinsize saygı gösterilmeli.”
Bir insan inançlıysa onun bu inancına saygı göstereceksiniz.
Onun inancını sorgulayamaz, kınayamaz, ayıplayamaz, yasaklayamazsınız.
Eğer, “inanmıyorsa” onun inançsızlığına da saygı göstereceksiniz.
Kimse kimseye baskı yapmayacak.
Şeriat endişelerini de, “laikliği darbe bahanesi” yapmayı da ortadan kaldıran bir tarif bence bu.
Kimse, kimseye karışmayacak.
Devlet hiçbirine karışmayacak.
Devlet, birinin birine karışmasına engel olacak yalnızca.
Ayrıca “şiddet” içermediği sürece, her fikri söyleme hakkına sahip olacak insanlar.
Çünkü ülkenin ve dünyanın sahibi onlar.
Kendi gelecekleri için en doğru fikrin ne olduğuna inanıyorlarsa onu açıklama hakkına sahipler.
Hiç kimseyi fikirlerinden dolayı cezalandıramazsınız.
Bilmiyorum, “301. Madde’nin değiştirilmesine” karşı çıkan “sosyal demokrat” CHP, bu ölçüyü kavrayabildi mi?
Avrupa bize şunu söylüyor:
Fikirlerden korkmayın...
İnançlardan korkmayın...
İnsanlarınızdan korkmayın...
Şiddetten, hukuksuzluktan, yasaklardan ve baskılardan korkun.
Bütün bu kuralların, Türkiye’de darbe isteyenlerden başka kime ne zararı var, doğrusu ben pek anlayamıyorum.
Ben, bu ülkedeki insanların tümünün, Türküyle, Kürdüyle, dindarıyla, dinsiziyle, Sünnisiyle, Alevisiyle, Avrupa’daki insanlar gibi özgür ve mutlu yaşamasını istiyorum.
Devletin değil, insanın kutsal olduğuna inanıyorum.
Bir ülkenin huzurunu fikirlerin değil ancak silahın ve şiddetin bozduğunu düşünüyorum.
Devlet içinde çeteler kurulmasından korkmuyoruz ama insanların özgürce konuşup bir şeylere inanmasından korkuyoruz.
Sizce bu korkma biçiminde bir tuhaflık yok mu?
Biz, insanız.
Dünyadaki bütün insanların sahip olduğu haklara sahip olmalıyız.
Bize, “Siz Türkiye’de yaşıyorsunuz, insanlığınızdan vazgeçin” diyorlar.
Vazgeçecek misiniz?
Devletin ve devlet medyasının sizi “insan” olarak değil, ezilmeyi hak eden bir “parya” olarak görmesini kabullenecek misiniz?
Sizi böyle kandırmalarına rıza gösterecek misiniz?
Avrupa Birliği’ne üye olmak demek, kandırılmamak, parya yerine konmamak, “ülkenin efendisi” olmak demek.
Gelip bize bunu söylüyorlar.
“Siz insansınız” diyorlar.
Buna bir itirazınız mı var gerçekten?
Ahmet Altan
Taraf Gazetesi
11.04.2008
