SEVGİLİ ASKER - Serdar M. Değirmencioğlu

Konuk Yazar

Tüm Yazıları

Obama'yı eleştiren barışseverlerin, Afganistan'dan asker çekilmesi, Irak'taki işgalin sona erdirilmesi vb. konular tartışılırken topluma yayılması sağlanan militarizmin nasıl geriye çekileceğini de gündeme getirmesi gerekiyor. Barışseverlerin, kafalarına militarizm sokulan çocukların barış diline ve barışın tek çıkar yol olduğuna inanması için neler yapılması gerektiğini gözler önüne sermesi çok önemli.

-------------------------------------------------------------------

Sevgili Asker!

Geçen hafta ABD'de en çok konuşulan konu, Başkan Obama'nın Afganistan'dan asker çekilmesine ilişkin açıklamasıydı. Konu tartışılırken muhalifler ve barışseverler ancak görece iyi medya kuruluşlarında seslerini duyurabildiler. Obama'nın çekmeyi vaat ettiği askerlerin zaten Obama seçildikten sonra gönderilen askerler olduğunu ve ABD'nin Afganistan'dan çekilmesi için daha çok yol gidilmesi gerektiğini vurguladılar.

Barışseverlerin Obama'nın söylediklerine ve başkan seçilen kişilerin savaş endüstrisini dizginleyebileceklerine inanması aslında söz konusu da değil. Diğer yandan, barışseverlerin Irak'a yönelik saldırılar başladıktan sonra pompalanan ve giderek artan militarizm konusunda yeterince ses çıkardıkları da söylenemez. Günümüzde ABD militarizmin çok daha güçlü olduğu bir ülke. Tıpkı Türkiye'de olduğu gibi savaşın kaçınılmaz sonucu olan ölümler militarizmi sorgulamak için değil, yüceltmek için kullanılıyor.

Obama'yı eleştiren barışseverlerin, Afganistan'dan asker çekilmesi, Irak'taki işgalin sona erdirilmesi vb. konular tartışılırken topluma yayılması sağlanan militarizmin nasıl geriye çekileceğini de gündeme getirmesi gerekiyor. Barışseverlerin, kafalarına militarizm sokulan çocukların barış diline ve barışın tek çıkar yol olduğuna inanması için neler yapılması gerektiğini gözler önüne sermesi çok önemli.

KİMLİĞİ BELLİ OLMAYAN BİR ASKERE ÇOCUK MEKTUPLARI

Militarizmin çocuklara nasıl işlediğini anlamak için 2006'da yayımlanmış, "Sevgili Asker" adlı kitabı incelemek çok yararlı olabilir. Kitapta, kimliği belli olmayan bir askere çocuklar tarafından yazılmış (yani yazdırılmış) mektuplardan oluşuyor. Bu mektupları yazan çocuklar, ABD'nin birçok yerinde büyüyen çocuklar gibi dünyayı pek tanımıyorlar ve kafalarına sokulmuş birçok yanılsama ile yaşıyorlar. Kitapta militarizmin çocuklara bu yanılsamalar ile birlikte oldukça güçlü bir şekilde işlendiği hemen seziliyor.

Aşağıda çocukların yazdıkları kısa mektuplardan örnekler var. Mektuplarda, çocuksu kavramların yanında çocukların kafalarına sokulan militarizm ve yanılsamalar hemen sırıtıyor.

TELEVİZYON

Sevgili Asker,
Savaşa gittiğin için teşekkürler. Benim adım Amy. Ben lahana ve pizza severim. Benim iki erkek kardeşim var, kız kardeşim ise yok. Bir kedim, bir kuşum, bir de balığım var. Benim bir sürü arkadaşım var. Orada televizyon olmadan nasıl yaşıyorsunuz? Umuyorum evine sağ salim dönersin. (Şubat 2005)

ÖZGÜRLÜK SAVAŞÇILARI

Sevgili Asker,
Benim adım Kristin. Ben dokuz yaşındayım. Dördüncü sınıfa gidiyorum. Sizlere, hepinize, bize özgürlük sağlamak ve ülkemiz için savaştığınız için teşekkür etmek istedim. Umarım bugün eğitiminiz ve savaşınız iyi geçer. Biliyorum savaşı kazanacaksınız. Bize özgürlük sağladığınız için teşekkürler, söylemek istediğim bu. Sizin cesaretiniz sayesinde biz mutlu bir yaşam sürebiliyoruz. (Eylül 2004)

KANLI ŞEYLER

Sevgili Asker,
Merhaba, benim adım Wesley. İddiasına girerim ki, Irak çok ölümcül bir yer. Ama sen oralara gidip ülken için savaşacak kadar cesursun! Ben oralarda savaşamazdım çünkü kanlı şeyler görmeye hiç dayanamam. (Eylül 2004)

BÜYÜYÜNCE

Sevgili Askerler,
Nasılsınız? Umarım çarpışmaları kazanıyorsunuzdur. Yaralanmamaya çalışın. Ülkemizi güvenli kıldığınız ve bizim özgürlüğümüzü koruduğunuz için size teşekkür ederiz. Lütfen eve sağ salim dönün. Ben büyüdüğümde asker olmak istiyorum.
Bazen sıcak oluyor. Bazen de soğuk. Bazen de normal. Ben normal olmasını seviyorum. Ya siz? (Eylül 2004)

BAYRAK

Sevgili Asker,
Okulumuzda bayrak töreni var. Benim adım Ameris. Siz bizim dünyamız için savaşıyorsunuz. Biz de cuma günü ant içiyoruz. Ve biz Amerikan olmaktan gurur duymak gerektiğini biliyoruz. Amerikalı olmayı çok seviyorum. Orada kendinize dikkat edin. Tanrı Amerika'yı korusun. Sevgiler, Ameris. (7 yaşında)

MİLİTARİZM ÇOCUKLARIN DÜŞMANIDIR

Kitapta yer alan mektuplar ve çizimler, bir yandan militarizmin çocuklara nasıl işlediğini anlamaya yardımcı olurken, diğer yandan çocuklara ne kadar büyük bir haksızlık yapıldığını da gözler önüne seriyor. Çocuklara belletilen kavramlar ve inançlar, çocuklara o kadar yabancı ki.

Bu açıdan hem kitabın tarihçesi, hem de kitabın militarizmin bir aracı olarak nasıl kullanıldığı da yakından incelenmeli. Kitabın birkaç basımı yapılmış. Hemen her seferinde kitabın adının değiştirildiği ve giderek daha militarist ve milliyetçi adlarla pazarlandığı anlaşılıyor. Kitabın adı "Sevgili Asker" gibi görünse de, "Sevgili Amerika" gibi bir adla da pazarlanmış.

Kitabın Yazarları (Barbara W. Baldwin, Amber Baldwin D’Amico and Heather Baldwin Duff) çocukların adlarını gizlemek gereği bile duymamışlar. Tıpkı Türkiye'de olduğu gibi, ABD'de de "Vatan söz konusu olunca" çocuk hakları bir "teferruat" olarak görülebiliyor. Çocukların savaşı sorgulamak yerine kabullenmesi, çocukların askerlere mektup yazmasının sağlanması ve çocukların ABD’li olmaktan gurur duyması gibi ögeler kitabın yazarları için herhangi bir sakınca taşımıyor.

Yazarlardan Barbara W. Baldwin anne, diğer yazarlar ise kızlarıymış. Çocukların mektuplarının Irak'ta savaşan askerlerin moralini yükselteceğini düşünmüşler. Vietnam savaşı sırasında ülkenin ikiye bölündüğünü ve bunun askerlere çok zarar verdiğini, Irak'ta savaş sürerken "birlik ve beraberliğin" çok önemli olduğunu vurgulamışlar.

Yazarlar çocuklara yaptıkları haksızlığın hiç farkında değiller. ABD'de yaşayan birçok insan militarizmin çocuklara verdiği zararın hiç farkında değil. Oysa militarizm çocukların düşmanıdır. ABD'de, Türkiye'de, her yerde…


Evrensel.net

26.06.2011

Arkadaşına Gönder Yazdır

Bu yazıyı Facebook'ta paylaşabilirsiniz+:

0