Aldatan bizden deðildir
22 Ocak 2015 14:57 / 1337 kez okundu!
Aldatma; sevgi, saygý ve sorumluluk deðerlerinin kötüye kullanýlma noktasýnda baþlar. Baþkalarýný aldatýrým diyen insan aslýnda aldatmaya, kendisinden baþlamýþ demektir. Sorumluluðun boyutlarý aldatmayla doðru orantýlýdýr.
Sorumluluk kendi içinde; bireysel, vicdani, tarihsel ve ilahi boyutuyla yerini alýr.
Bireysel sorumluluklardan insanlarýn, mazeret ve bahaneler üreterek kurtulduðunu sandýklarý çok görülmüþtür.
Bireysel sorumluluktan kurtulduðunu sanan insaný, bu defa vicdani sorumluluk sýkýþtýrmaya baþlar. Ýnsanoðlu vicdani sorumluluktan da mazeret ve bahaneler üreterek kurtulduðunu sanýr.
Derken tarihi sorumluluk devreye girer. Bundan da insanoðlu mazeret ve bahaneler üreterek kurtulduðunu sanýr.
Ve aldatmanýn hiçbir mazeret ve bahaneyle kandýrýlamayacaðý ilahi sorumluluða gelinir.
Eðer biz insanlara, ilahi sorumluluk þuurunu yükleyemezsek, aldatmalar devam eder.
Ýlahi sorumluluk dýþýndaki sorumluluklar, nefsimizin beslemesinden kaynaklanýr.
Nefislerinin emrinde olanlar, ilahi sorumlulukla karþýlaþtýklarý zaman artýk üretecek mazeret ve bahane bulamazlar.
Efendimiz Mekke’den Medine’ye hicret ettikten sonra Medine’deki Yahudilerin elinde bulunan ticari hayatýn Müslümanlarýn eline geçmesi için, devesi Kusva’nýn çöktüðü yerde, Müslüman pazarýný kurdurur. Günümüz belediyeciliðinin ilk temelleri orada atýlýr. Belli bir zaman sonra pazarý denetlemeye çýktýðýnda buðday satan tüccarýn buðday çuvalýna elini sokar. Çuvalýn altý ýslak üstü kurudur. Bu duruma hem üzülür hem de kýzar ve o muhteþem sözleriyle uyarýr, ’’Aldatan bizden deðildir.’’
Aldatmanýn temelini; gerçek sevgi, saygý ve sorumluluk yerine; sahte, süfli (içi boþ) iliþkilerin oluþturduðu hýrs ve tamah aldatmasý gelir.
Bu duygularla yüklü insanlar sevgisiz, saygýsýz ve sorumsuz yaþarlar.
Çok sevdiði þeylerden kýsa sürede vazgeçip baþka þeyler sevip saymaya kalkarlar. Bu onlarýn hem doyumsuzluðu hem de sorumsuzluðunu gösterir. Maymun iþtahlýlýk…
Mal, mülk, kadýn, makam, mevki, evlat vs. gibi sevgilerde yaþanan dengesiz ve sorumsuz doyumsuzluklar hýrs ve tamahla geliþir.
Hâlbuki nefsini terbiye edebilmiþ bireyler sevgi saygý sorumluluk deðerlerini ilahi boyuta taþýrlar.
O zaman yaratýlmýþý yaratandan ötürü sevmek gündeme gelir. Yaratýlmýþa duyulan sevgi, saygý ve sorumluluk aslýnda yaratana duyulan sevgi saygý ve sorumluluðun yansýmasýdýr. Ýþte o vakit aldatmalar devre dýþý kalýr.
Aldatmanýn bittiði noktada takva baþlar.
Bir þeyi o kadar çok, o kadar çok severiz ki sevginin zirvesine çýktýðýmýz zaman içimizi bir korku kaplar.
Yaptýðýmýz þeylerden dolayý sevdiðimizi üzer miyiz, kýrar mýyýz korkusunu yaþamaya ve bunun için olumsuzluklardan sakýnmaya baþlarýz. Ýþte sevgiden doðan korkuya, sakýnmaya takva denir.
Gerçek korku, sevgiden doðar.
Ama hiçbir korkudan sevgi doðmaz. Aldatmama korkusundan doðan sevgi, yani sakýnma duygusuna sahip takva ehli insanlar, yarataný aldatamayacaðýný çok iyi bilirler.
Yaratýlmýþý mutlu etmek gayret ve çabasý, yaratanýn rýzasýna uygun davranmaktan geçer.
En güzel kul, en güzel ahlaka sahip olan insandýr.
En güzel ahlak sahibi insan ise rabbini kendine þah damarýndan daha yakýn hissedebilendir. Kýsaca eþine, iþine, aþýna sevdalý olan insanlar sevdasýna ve davasýna sahip çýkan insanlar, ne kendilerini ne de baþkalarýný aldatýrlar…!
Kendini seven, kendini sayan ve kendine soru soran her insan sevdalý ve sorumludur.
Sevgi, saygý ve sorumluluklar her insanda farklý özellikler gösterir.
Bu týpký bir aðacýn deðiþik dallarýndaki deðiþik meyveleri gibidir.
Ham meyvenin rahatsýz edici özelliði ile olgun meyvenin tat verici özelliði hiç bir olur mu?
Ham meyvelerden tat alýnmadýðý gibi cahil insanlarla iliþki kurmaktan da tat alýnmaz.
Olgun meyvenin de tadýna doyulmadýðý gibi, Âlimin ilmine doyulmaz.
Cahil hem kendini hem de baþkasýný aldatýrken, Alim hem kendini hem de yarataný aldatamayacaðýný çok iyi bilir.
Bir insan ki; yarataný aldatamayacaðýný öðrenmiþse; ilahi sorumluluða kendini hazýrlayan demektir.
Ýlim, beni rabbime yaklaþtýran her þeydir.
Âlim beni rabbime yaklaþtýran herkestir.
Zulüm, beni rabbimden uzaklaþtýran her þeydir.
Zalim, beni rabbimden uzaklaþtýran herkestir.
Yeni yýla, bu þuur ve sorumlulukla girenlerden olmamýzý dilerim.
Yani kendini hayýrda yenileyenlerden olmayý amaçlayan, önce kendini aldatmayanlardan olalým. Kendini aldatmayan inanýn kimseyi aldatamaz.
Ýþte bizden olmanýn sýrrý budur.
Deðilse aldatanlar bizden deðildir.
Rabbim bizi baþý ve sonu güzel olan ve ilmiyle amel eden kullarýndan eylesin inþaallah.
Mahir EYÜBOÐLU
Eðitimci-Ýletiþimci-Yazar
18.01.2015
