Gelin Ýle Güveyi Birbirine Kavuþuyor
29 Aralýk 2020 17:55 / 1459 kez okundu!
Ehmede Xani Mem Û Zîn’den
****
Gelin Ýle Güveyi Birbirine Kavuþuyor
Ehmede Xani Mem Û Zîn’den
Damat edeple kapýdan içeri girince,
Perdelerin ve örtülerin arkasýndaki o mum,
Kalktý ve eda ile salýnarak ona doðru gitti,
Eteklerini nazla yerlerde sürüdü.
Zülüflerini yüzüne serpiþtirmiþti,
Ellerini perdeden çýkarmýþtý.
Aydýrdýk yönünden Beytül’aksa* idi yanaðý,
Felek kandili onun sayesinde parlýyordu.
Dünkü hicran derdinin þarabýndan sarhoþ olan âþýk,
Yare kavuþmak þarabýna hasret çeken âþýk,
Önce helâl âdet gereðince,
Elini sürahiye uzattý,
îçti þeker dudaklý sürahiden,
Dudak dudaða içtiler bir kadeh þarap
O berrak þarap, mahmurluðu giderince,
Kokladý bol sulanmýþ gülleri ve sümbülleri.
Kâh nergis ve lâle, kâh kýrmýzý gül,
Kâh reyhan ve menekþe, kâh sümbül,
Birbirine karýþýrdý... ve kucaklaþýrlardý,
Kâh öpüþürlerdi. kâh ýsýrýrlardý.
O kadar öperlerdi ki birbirlerini,
Öpme sýrasý vermezlerdi birbirlerine.
Elmaslar, mücevherler, alýnlar ve diþler,
Hepsi deðiþip lâl ve mercan oldular.
Sevgi deryasý o kadar coþturdu ki onlarý,
Elleri birbirlerinin boynunda, dudak dudaða ve kucak
Kucaða oldular.
O þarabý çok içince sarhoþ düþtüler,
Ve þuursuz olarak ayaktan düþtüler.
Artýk oturmaya da güçleri yetmiyordu,
Yuvarlandýlar birlikte secde için.
Yeniden secdeden kalktýklarý zaman,
O kadar seviþtiler ki birbirleriyle...
Birbirlerinin dudaklarýndan þeker kaçýrdýlar,
Birbirlerinin yanaklarýndan kýrmýzý gül derdiler.
Evlenip gönüllerini birbirlerine baðlayýnca,
Kendileri için gül þerbeti karýþýmýný yaptýlar.
Üç gün ve üç gece art arda gönülden,
O susuz dudaklýlar içtiler o þarabý.
Berrak þarabýn þerbetini içenler,
Sonunda içmeye kanmayýnca,
Þarabýn neþesinin verdiði keyif,
Istýrabýn son haddine çekti onlarý.
Parlak çeneli ve saydam tenli gelin,
Zifafý arzuladý ve ona meyletti.
Sarhoþ ve ele ele olarak sarýldýlar birbirlerine
Oldu bir itiþme ve yere düþtüler.
Bazen birbirlerine sarýldýlar, bazen de ayrýldýlar,
Kâh birlikte sallandýlar, kâh titrediler.
Kâh birdi onlar, kâh ikiydiler,
Kâh tekti onlar, kâh yapýþýk ve çifttiler.
Fildiþinden olan ok hedefe yöneldi,
Hedef ise sedef berraklýðýndaydý.
Hedef oktan isabet alýnca,
Ýnci tanesini mercana çevirdiler.
Ok geri döndü izi kaldý orada,
Soyunu caný gönülden verdi ona.
Her zaman, gerek gündüz, gerekse gece,
Sevgiden önleri birbirine dönüktü.
O iki serkeþ sarhoþ, iki arkadaþ,
Birbirine karþý boþaltýrlardý ok torbalarýný.
Gerek gündüzleri, gerek karanlýk gecelerde,
O iki melek öylece sevdiler birbirlerini.
Sanýrdýn ki iki kimyager,
Sanki mücevherleri ipliðe takmaya uðraþmaktadýr.
O ruh ve ceset birbiriyle yapýþýk,
Ýki vücut birbirinde kayboldu.
Leðen ve ibrikten akýtýlaný
Yükselttiler iterek ve saplayarak.
Karýþým, süt ve þeker gibi oldu,
Hayat suyu ve kevser gibi karýþtý.
Onlara yoktu asla, ne yemek, ne de uyumak,
Hatýrlarýna gelmezdi su ya da ekmek.
O hafta tamamen oldu gerdek,
Durumdan haberdar olmadý bir tek fert bile.
Sonunda mutluluk derde galip geldi,
Kavuþmanýn derdinden gamlar gidip gizlendi.
* Kudüste’ki, eskiden kýble olan cami.
Çeviri: Mehmet Emin Bozarslan
Murat AKKUÞ
29.12.2020, Iðdýr
Son Güncelleme Tarihi: 29 Aralýk 2020 17:56
