Výzzzzzzzzz výzzzzzzzz... Bütün gece gözüme uyku girmedi. Bu sivrisinek kâbusum olmuþtu. Iþýðý açýp beklemeye baþladým. Yarý uykulu yarý uyanýk bir hâlde onu görmeye çalýþýyordum. Sessizlik duvara konan sineðin son výzýltýsýyla bozuldu. Dayanamayýp masanýn üzerinden kaptýðým ilk kitapla sineði duvara yapýþtýrdým. Elimdeki kitaba baktým. Üzerinde “Ne Kadar Hayvansýn” yazýyordu...

Bölünen uykunun ardýndan tekrar uyuyamama hâli beni mahvediyor. Paramparça olmuþ uykunun üstüne bir kahve yapýp elimdeki kitapla salona geçtim. Havalar yeni yeni soðumaya baþlamýþtý. Camdan içeriye hafif bir esintiyle giren rüzgâr içimi titretti. Rüzgâra aldýrmadan kahvemden bir yudum aldým. Sonra ne kadar hayvan olduðumu(zu) okumaya baþladým.

Birkaç dakika sonra âdeta kitabýn içindeydim. Kendi kendime “Kim bu Kerem Köseoðlu” dedim. Köseoðlu,  Pusula Yayýnlarý’ndan bilgisayar kitaplarý da çýkarmýþ. Yazarýn, insana dair son derece yerinde tespitlerini okurken “Evet, evet, evet... Doðru, doðru, bu da doðru... Gerçekten böyle, ne kadar haklý” cümlelerini söyleten kiþinin psikiyatrist  olma ihtimalini düþündüm önce. Sanýrým bu kitabý yazmadaki baþarýsýnýn kaynaðý  örgütsel davranýþ üzerine yaptýðý doktora olsa gerek.

Kitapta ilgimi en çok iþ hayatý, iliþkiler ve cinsellik baþlýklý bölümler çekti. Yazar  ayrýca günlük hayatta sýk sýk karþýlaþtýðýmýz Kýskançlýk , kadýnlar arasýndaki rekabet, iliþkide kaçan kovalanýr, iþ hayatýndaki stres gibi olaylarý anlatýyor. Cem Yýlmaz’ýn bir filmini ya da gösterisi izlerken bir yandan gülüp diðer yandan “Valla haklý” dediðimiz kimi olaylar burada cevabýný buluyor. Olaylara soru sorarak baþlanýyor ve her soru cevabýný metninin içinde taþýyor.

Kitabýn sayfalarýný çevirdikçe eski iþ arkadaþým aklýma geldi. O insanlarý özellikle yüzlerinden ve simalarýndan yola çýkarak hayvanlara benzetirdi. Bana sürekli bak bu fareye benziyor, adamýn suratýný gördün mü kurt köpeði gibi, kýza bak suratý aslaný andýrýyor. Söyledikleri kiþilere her baktýðýmda onun ne kadar haklý olduðunu görüyordum. Bu insanlarýn kiþilikleri benzedikleri hayvanla örtüþüyor muydu diye düþünmeden edemedim þimdi. Ýþte bir kitap konusu daha...

Toplum olarak sürekli birbirimizi hayvanlardan yola çýkarak sevip, sövmedik mi? “Aslan gibi çocuk, Kurt gibi acýktým, Ayý oðlu ayý...” Atasözlerimizde öyle deðil miydi? “Aslan yattýðý yerden belli olur,  aç tavuk kendini buðday ambarýnda görürmüþ, atýn ölümü arpadan olsun...” bunlarý çoðalta biliriz. Çok eðlenceli bir kitap olmuþ. Bu kitaba kadýnlar ortasýndan erkekler en son bölümlerinden okumaya baþlayacaktýr. Bunun sebebini burada yazmak istemiyorum. Keþfetmeniz sizin için daha eðlenceli olur.

Bu kitabýn eðlenceli bir kitap olduðunu ve okuyan herkese faydalý olacaðýný düþünüyorum. Ýþ dünyasýndan özellikle liderlik alanýnda her yöneticinin okumasý gereken önemli bilgiler yer alýyor. Dolayýsýyla iþ dünyasý kitaplarýnýn hepsini okuyup liderlik vasýflarýný ilerletmeye çalýþan yöneticilere küçük bir referans olabilir. Bu kitapta yazarýn lafý dolandýrmadan, saða sola sapmadan söylemek istediðini direkt anlatmasýný sevdim Mesela her bölümde yüzlerce sorundan bahsedilebilirdi; ama yazar en çok karþýlaþýlan beþ veya altý sorunu ele almýþ. Hemen hemen her bölümde yaþanan olaylarý veya davranýþlarý hayvanlarla iliþkilendirmeyi baþarmýþ.

Sabahýn ilk ýþýklarýna kadar okudum. Lider olmak üzerine þunlar yazýyordu .  “Ýki tip liderlikten bahsediyor. Birincisi çalýþanlarýn doðal olarak çalýþmayý sevmediðini ve sürekli kontrol edilmezlerse kaytaracaklarýný varsayar. Ýkinci tip lider çalýþanlara sorumluluk verilip güvenilecek olursa iþleri kendi kendilerine yürüteceklerini varsayarlar. Lider çalýþanlarýna güvenmezse onlara sürekli kötü davranýp “Ben senden güçlüyüm” ifadesini pekiþtirmek ister. Hayvansal seviyede baktýðýmýzda; Liderin pozisyonunu korumasý doðrudan doðruya gelirini ve hayatta kalma güdüsünden kaynaklanýr. Kendini zayýf hissettiði için pozisyonunu koruyamamaktan endiþe eden lider altýndakilere kötü davranýr. Özgüven sahibi liderlerin genelde adil, eleþtiriye açýk ve olumlu tavýr sergilemesi tesadüf deðildir.”

Lider olmak hayattaki en zor þeylerden biridir. Annem hep söyler: “Ýnsan eti aðýrdýr.”

Uyku bastýrýyor, Soðuk kahvemden bir yudum aldýktan sonra yatak odasuna doðru gidiyorum. Iþýðý açmaya çalýþýrken fincan elimden kayýyor ve  kitaplarýn olduðu küçük masanýn üzerine dökülüyor. Karanlýkta  can havliyle kitaplarý kurtarmaya çalýþýyorum. Iþýðý açtýðýmda sadece iki  kitabýn soðuk kahvemin gazabýna uðradýðýný görüyorum: Ahmet Batman'nýn çok satan iki kitabý “Soðuk Kahve” ve “Sabah Uykum” Ýster tesadüf dersiniz isterseniz yazanýn bir kurgusu, bu size kalmýþ.

Ama lütfen “Ne Kadar Hayvansýn” demeyin.

Ýyi okumalar…

 

Murat ÞAHÝN

02.01.2014

 

Son Güncelleme Tarihi: 09 Ocak 2014 14:57

 

Yorumlar
Uyarý
Yorum yazabilmek için üye olmalý ve oturum açmalýsýnýz. Eðer sitemize üye deðilseniz buraya týklayarak hemen üye olabilirsiniz. Eðer üye iseniz oturum açmak için buraya týklayýn.