MENEMEN 78 KUÞAÐININ ÜNAL ABÝSÝ...
28 Aðustos 2019 16:42 / 1704 kez okundu!
Ne kadar istemesek ve sevmesek de ölüm yaþamýn bir parçasý.
Pek görmek istemiyoruz ama 78 kuþaðý öteden beri ölüm haberleriyle muhatap olmakta.
78 kuþaðýný þöyle tanýmlayabiliriz; 78 yýlýnda 19-20 yaþýnda olanlar...
Yani þimdilerde 60-61 yaþlarýnda olanlar.
Artýk kendimize yakýþtýrsak da yakýþtýrmasak da yaþlýlýk çaðýna girmiþ sayýlýrýz.
Menemen 78 Kuþaðý da epey kalabalýktýr.
Ünal Atalay, Menemen 78 kuþaðýnýn Ünal Abisiydi...
****
MENEMEN 78 KUÞAÐININ ÜNAL ABÝSÝ...
Son iki yazým ölümler üzerine oldu.
Aslýnda üzerine yazý yazmayý en sevmediðim konu ölüm ve ölüm haberleri.
Ne kadar istemesek ve sevmesek de ölüm yaþamýn bir parçasý.
Pek görmek istemiyoruz ama 78 kuþaðý öteden beri ölüm haberleriyle muhatap olmakta.
78 kuþaðýný þöyle tanýmlayabiliriz; 78 yýlýnda 19-20 yaþýnda olanlar...
Yani þimdilerde 60-61 yaþlarýnda olanlar.
Artýk kendimize yakýþtýrsak da yakýþtýrmasak da yaþlýlýk çaðýna girmiþ sayýlýrýz.
Menemen 78 Kuþaðý da epey kalabalýktýr.
Ünal Atalay, Menemen 78 kuþaðýnýn Ünal Abisiydi...
Ünal Abi benim yakýným. Akrabam yani.
Eþimin de akrabasý, hem de çok yakýn, amcaoðlu... Yani Ünal Abi ile ailecek akrabayýz. Eþim baba tarafýndan ben anne tarafýndan.
Fakat biz akraba olmaktan öte daha çok dosttuk.
Açýk söylemek gerekirse ben solcu, sosyalist olmasaydým aramýzda sýradan bir akraba iliþkisinden öte bir þey geliþmez, özel bir dostluðumuz olmazdý.
Yýllar önce, gecenin bir saatinde kafamda 10-15 dikiþ, Cübbeli Hocanýn sarýðý gibi bir sargý, yüzüm gözüm þiþmiþ bir halde eve gelmiþtim.
Hani Ali Ýsmail'in ölüm yýl dönümü ile ilgili yazdýðým yazýda anlattýðým olayýn akþamýndan söz ediyorum.
Hava kararmýþ, ve ben de arka yollardan gelmiþtim.
Yolda bir iki kiþi gördü ya da görmedi. Ünal Abi nasýl haber almýþsa o sabah bize gelmiþti.
O yýllarda ben eve benzer hallerde gelmeyi gelmeyi alýþkanlýk haline getirmiþtim,
Bir keresinde ayaðým çýkmýþ, bir keresinde elim kesilmiþ, acil bir operasyonla alçýya alýnmýþ ve daha bir çok kere deðiþik hasarlarla eve geldiðimin ertesi günü ya da bir kaç saat sonrasý Ünal Abi bir þekilde haber alýr, bana ulaþýrdý.
Elimden dolayý bir iki defa ameliyat oldum, Bir defasýnda uzunca bir süre hastanede kalmýþtým.
Ziyaret edenlerden bir tanesi de kolaylýkla tahmin edebileceðiniz gibi Ünal Abi idi.
Sadece yaralanmýyordum ki. Bir çok kez karakola da düþmüþtüm.
Hatta bir keresinde Fen Fakültesinde silahlý saldýrýya uðramýþtýk. Jandarma gelince saldýranlar silahlarýn atýp yurtlara kaçmýþ, jandarma da bizi toparlamýþtý.
Topladýklarý silahlarý önümüzdeki bir masaya koyup gazetecilere fotoðraf çektirmiþlerdi
Yeni Asýr'da resmimiz çýkmýþtý.
Sonrasýnda mesele kýsa sürede anlaþýlmýþ bizi salývermiþlerdi.
Bundan haberi olmayan annem telaþlanýnca Menemen'den birileri devreye girmiþ beni karakolda sormuþlardý.
Ýþte o birilerinin arasýnda Abim, o zamanlar henüz Milletvekili olmayan Veli Aksoy ve Ünal Abi de vardý.
79 Bir Mayýsý Ýzmir'de kutlanmýþtý. Ýzmir ÝGD'ye çok iþ düþmüþtü. Ben Kemal Türkler'in konuþacaðý kürsü güvenliðinde çok sayýdaki görevliden biriydim.
Güvenlik dediðime bakmayýn bir olay olduðunda kürsüde toplanýp kalabalýk yapacaktýk.
Bana, "Takým elbise giy, kravat falan tak." demiþlerdi.
Ben de Ünal Abi'nin damatlýklarýný giymiþtim. Bir Mayýs boyunca iki dirhem bir çekirdek dolaþmýþ kutlama bitince, bariyerleri, pankartlarý toplayýp Maden Ýþ'e taþýmak iþi bizlere kalmýþ, o güzelim damatlýklarýn canýna okumuþtum.
12 Eylül darbesinden sonra kýsa sürede kaçak duruma düþmüþtüm. Bir süre kaçtýktan sonra Menemen'e yönelik bir operasyonda tesadüfen Menemen'de olduðum için ben de yakalanmýþtým.
Benimle birlikte Menemenli arkadaþlar da vardý.
Yaklaþýk 1 aylýk iþkenceli sorgudan sonra mahkememe dýþarýdan devam edilmesine karar verilerek, son bir kaç günümüzü geçirdiðimiz Narlýdere Ýstihkam okulundan salýverilmiþtik.
Ben o günün akþamý ablamda kalmýþtým. Diðer arkadaþlar o akþam yemekli içkili bir toplantý yapýlmýþ. Anlatýlanlardan aktarýyorum Ünal Abi bütün gece aðlamýþ.
Ertesi gün beni görünce de duygulanmýþtý.
Mahkeme sürecinin sonuna doðru beraat edemeyeceðimizi anlamýþtým. Yine ortalýktan kayboldum.
Mahkeme sonucunu bana telefonla bildireceklerdi.
Annemin telefonunu dinleyebilirler düþüncesiyle baþka bir telefondan, güvenilir bir kiþinin haber vermesini düþünmüþler.
Peki o güvenilir kiþi kimdi dersiniz? Ünal Abi..!
Üzgün bir þekilde, sesi titreyerek mahkemenin aleyhimize sonuçlandýðýný söylüyordu.
Benden daha üzgündü.
Teþekkür ettim. Üzülmemesini, bütün bunlarýn geçeceðini söyleyerek, ben kendisini teselli etmeye çalýþtým.
Gerçekten bütün bunlar geçmiþti.
Ben, uzun süre kaçak kalamamýþ yakalanmýþ, cezamý çekmek üzere ceza evine konmuþtum.
Ýki ay Buca'da kaldýktan sonra Çanakkale'ye sevk edildik.
Þubat 87'de toplam iki yýllýk cezam bitmiþti. Ne var ki beni hemen salývermediler.
Cezaevinden doðruca Askerlik þubesine götürmüþlerdi.
Menemen'den beni karþýlamaya gelen kalabalýk grubun içinde cezaevinde nikah kýydýðýmýz eþim, annem ve abimle birlikte, bir milletvekili (Veli Aksoy), bir belediye baþkaný (Kadir Yýldýrým), SHP ilçe baþkaný (Þefik Mas) vardý.
O zamanlar -sanýrým- Çanakkale SHP ilçe baþkaný olan, (sonrasýnda Belediye Baþkaný seçildikten sonra Özal'a Hakaret ettiði gerekçesiyle görevden alýnacak olan) Ýsmail Özay'a haber verilmiþ.
Hep birlikte benim salýverilmem için uðraþýyorlardý.
Ben askerlik þubesinde heyecanla beklerken bir yandan pencereden Hülya ile iþaretleþiyordum. Aslýnda kapý da açýkmýþ ama farkýnda deðilim.
Birisi yanýma geldi, "Yahu gitsene karýnýn yanýna sen, ne bekliyorsun? Býrak onlar hallederler" dedi.
Kapýdan çýktým, Eþim, Annem ve abimle kucaklaþtýk.
Peki o birisi kimdi? Ünal Abi..!
Sonrasýnda bizim o sarýlmalarýmýzýn her anýný kare kare fotoðraflamýþtý.
Bu son anlatýklarým 7 Þubat 1987'de gerçekleþmiþti...
O günden tam 31 yýl 10 ay 19 gün geçmiþti ki 25/12/2018 tarihinde Jandarma kapýma dayandý.
Bu defa yazdýklarýmdan dolayý ifadem alýnacaktý. Karakola çaðýrdýlar.
Bir fýrsat bulup Facebook'ta paylaþtým.
Karakola gittiðimde, ifade sýrasýnda avukatýmýn da bulunmasý gerektiði için Baro'dan bir avukat ayarlanýncaya kadar beklemek durumunda kaldýk.
Bir çay ocaðýnda beklerken telefon çaldý. Açtým, "Efe hayýrdýr..?" Kim olabilirdi sizce? Ünal Abi..!
Soruþturmadan bir süre haber çýkmýyordu. Ünal Abi çeþitli aralýklarla arayýp sordu.
Nihayet bir kaç gün önce bir mahkeme daveti aldým.
Bir iki gün sonra da Ünal Abinin Hastalandýðý, Menemen Devlet Hastanesinin Aciline yatýrýldýðý bilgisi geldi.
Ünal Atalay, kendisine Ünal Abilik yapamamýþtý.
Belki de bedeni abilik yapmaktan yorulmuþtu.
Fazla dayanamadý, aramýzdan ayrýldý gitti.
Menemen 78 Kuþaðý Ünal Abisini kaybetti.
Karizmatik, yakýþýklý, her daim çaký gibi, oturaklý sesi ve konuþmasýyla Ünal Abimiz artýk yok...
Menemen Acilde kendisini en son gördüðümde, doktor bilincinin yerinde olup olmadýðýný test ediyordu.
Beni fark etmiþ, ama doktorun sorularýný yanýtlýyordu.
Doktor hangi yýlda, ayda olduðumuzu sordu.
Ünal Abi, -beyin kanamasý o sýrada baþlamýþ olsa gerek- yanlýþ cevap veriyordu. 2016'nýn Mart ayýnda olduðumuzu söylüyordu.
Ama bu halinde bile öylesine karizmatik ve öylesine etkili konuþuyordu ki neredeyse doktor bile 2016 Martýnda olduðumuza inanacaktý.
Doktor etrafýndaki bir kaç kiþiyi daha sordu. Onlarý tanýdý.
Ben, "beni tanýmadý ama" diye takýldým.
Þakasýna kýzar gibi yaptý. Kaþlarýný çatarak, "Sen tanýnmayacak adam mýsýn?" dedi.
Ben de, "Sen de bu hale düþecek adam mýsýn?" demeyi geçirdim içimden ama tuttum kendimi?
Ben ayný zamanda bir sohbet dostumu da kaybettim. Öyle her zaman bulamayacaðýnýz bir sohbet dostuydu kendisi.
Anlatmasýný ve de dinlemesini bilirdi.
Nazým'ýn þiirlerini ondan dinlemeye doyamazdýnýz.
Menemen'e dair yaþanmýþlýklar, dostluklar hakkýndaki anlattýklarýný da...
Gençliðinde yem kamyonlarýný da boþaltmýþ, üst düzey yöneticiliklerde de bulunmuþtu.
Deneyimleri ve yaþama dair gözlemleri vardý.
Ýyi okurdu. Bir araya geldiðimizde okuduðu kitaplar, benim yazýlarým ve Türkiye üzerine konuþurduk.
Alçak gönüllüydü.
Bir sohbetimizde, "Ben öyle sizin gibi örgütlü mücadele içinde olmadým. Kendime sosyalist, solcu demekte zorlanýyorum." demiþti.
Ben de, "sen kendine ne dersen de bana göre tanýdýðým en büyük solcu ve sosyalist dostusun" demiþtim.
Bu taným hoþuna gitmiþ, "Doðru söylüyorsun" demiþti.
Þimdi de söylüyorum, Ünal Abi tanýdýðým en büyük solcu ve sosyalist dostudur. Hatta tanýdýðým, kendine hala sosyalist, solcu deme yüzsüzlüðünü gösteren bir çok "sosyalistten" de daha iyi bir solcu ve sosyalist dostu...
Her müþküllerinde onlarýn yanýnda olmuþtur.
Bugün yaþýyor olsaydý eminim ki þu, hakkýmda yeni açýlan mahkeme üzerine de konuþurduk.
Yaþantýmýn 45 yýlý boyunca saldýrýya uðradým, mahkemelerle uðraþtým, hapse girdim ve daha birçok müþküller atlattým.
Hemen hepsinde Ünal Abi bir þekilde dayanýþma gösterdi.
Sormasý, ilgilenmesi yeterdi.
Þimdi 5 Kasým'da gireceðim mahkemede Ünal Abi olmayacak.
Elbette bir çok yakýným, arkadaþým ve en baþta da eþim her zaman olduðu gibi yanýmda olacak.
Ama yine de Ünal Abinin yokluðunu hissedeceðim.
45 yýlýn alýþkanlýðý iþte...
Ah be Ünal Abi..! Keþke, "yeter artýk, býktým senden" deyip hiç ilgilenmeseydin de bugün senin cenazen için toplanýyor olmasaydýk.
Ben Ünal Atalay'ýn bana olan Ünal Abiliðini anlatmaya çalýþtým.
Kendi açýmdan ve dünya görüþüm üzerinden...
Eminim ki daha çok anlatýlmasý gereken Ünal Abilikler var.
Sadece Ünal Abilik deðil, Kese Ünal ve Ünal Atalay da var anlatýlmasý gereken.
Çünkü her biri ayrý bir derya.
Anlatýlýyor, anlatýlmalý da...
Eminim ki anlatýlacaktýr.
Ünal Atalay'ýn hikayesi kolay tükenmez.
Güle güle Ünal Abi, belleðimde hep daim olacaksýn.
Nadi ÖZTÜFEKÇÝ
28.08.2019
