GÝDENÝN ARDINDAN
18 Aralýk 2022 23:25 / 342 kez okundu!
"12 Eylül karanlýðýnýn içinden sýyrýlýp gelmiþ, nice dostu, yoldaþý kollarýnda ölürken seyretmiþ, darbe sonrasýnda bile mücadelenin en keskin en hoyrat zamanlarýnda kelle koltukta yürümüþ bir insan olarak yüreðinde binbir burukluk ve kýrýklýkla yola devam etmek...
Çocuklarýna bir fiske dahi vurmadan, bir ömür kendine özgü mizahi bakýþ açýsýyla ezber bozdurarak iliþkilenen, sevgisi ve sýcaklýðý, dostluðu ve yol arkadaþlýðý ile verebileceðinin en iyisini sunan bir baba olarak yaþamak.
Bir hakikat savunucusu olarak, aleyhine dahi olsa doðrularý, gerçekleri konuþmaktan vazgeçmeyen onurlu, mert bir insan olarak yaþamak."
***
GÝDENÝN ARDINDAN
3. aya girdik babamý uðurlayalý.
Daha ilk öðrendiðimizde kanser bütün bedenini mesken tutmuþtu.
Kendisine karþý hissettiði her duygu, bedeninde üreyen ve ilerleyen kanserde bir karþýlýk buluyordu.
Suçluluklar, piþmanlýklar, kýrgýnlýklar,
Ve hayalkýrýklýklarý,
Büyük umutlarla gerçekleþmesi istenen beklenti ve özlemler,
Uðruna büyük bedeller ödenen mücadelelerin ardýndan gelen yenilgi yýllarý,
Ýlk çocukluktan, öldüðü güne kadar maruz kalýnan zorbalýklar,
Anlaþýlmamýþlýðýn diyeti olarak geri çekilmeler,
Vazgeçiþler
Ve hepsinden ötede en yakýnlarýndan, dostlarýndan, yoldaþlarýndan gelen þefkatsiz, sevgisiz, umursamazlýk dolu darbeler,
Birlikte yaratýlan, paylaþýlan,
Birlikte üretilen tüm deðerleri, anýlarý, yaþanmýþlýklarý çiðneye çiðneye varoluþun anlamýný tüketen kayýtsýzlýklar...
Öz deðerde yara açan nice aðýr ve kabullenilmez yaþam tecrübeleri...
Hepsine ve herþeye raðmen bir ömür neþesini, umudunu, inancýný, bilincini bileye bileye,
Ýnandýðý deðerlerden bir nebze dahi ödün vermeden,
Devrimci bir iþçi bilinci ve pratiðiyle yaþanan bir hayat...
Nice insana, nice cana karþýlýksýz, sevgi ve baðlýlýkla dokunan üretken, paylaþýmcý dayanýþmacý bir hayat tarzý ile geçirilen bir hayat.
'Nasreddin hoca gibi insandý'
'Cömertliði ve direngenliði herkese örnekti'
'Ýnandýðý gibi yaþadý, umut ve cesaret doluydu'
'Her birimize bambaþka pencereler açan bir insandý, ezberlerimizle bizi yüzleþtiren, kaçacak delik býrakmadan hararetle bildiklerini savunan ve anlatan, asla kalp kýrmayan, bambaþka bir insandý'
Musalla taþýnda beklerken cenazesi, insanlarýn aralarýndaki konuþmalarýnda yerini böyle almýþtý. Gülümseterek aðlatýyordu ardýnda býraktýklarýný.
Kendi kendini yetiþtirmek ne de zordur þiddet dolu bir çocukluðun, mahrumiyet yýllarýnýn ardýndan...
Ve nihayetinde 12 Eylül karanlýðýnýn içinden sýyrýlýp gelmiþ, nice dostu, yoldaþý kollarýnda ölürken seyretmiþ, darbe sonrasýnda bile mücadelenin en keskin en hoyrat zamanlarýnda kelle koltukta yürümüþ bir insan olarak yüreðinde binbir burukluk ve kýrýklýkla yola devam etmek...
Çocuklarýna bir fiske dahi vurmadan, bir ömür kendine özgü mizahi bakýþ açýsýyla ezber bozdurarak iliþkilenen, sevgisi ve sýcaklýðý, dostluðu ve yol arkadaþlýðý ile verebileceðinin en iyisini sunan bir baba olarak yaþamak.
Bir hakikat savunucusu olarak, aleyhine dahi olsa doðrularý, gerçekleri konuþmaktan vazgeçmeyen onurlu, mert bir insan olarak yaþamak.
Dürüst olmayý, kendini geliþtirmeyi, mücadeleci olmayý, önyargýlarý terketmeyi, her türden ayrýmcýlýk ve ötekileþtiren tutumlardan arýnmayý, iyi bir insan, iyi bir yürek olmayý öðreten bir baba olarak yaþamak.
Emeði, hakký, hakikati, adaleti, özgürlüðü herkes için bütün hücreleriyle savunan, konuþan, her ortamda her koþulda anlatan ve bedelini de ödeyen bir devrimci olarak yaþamak.
Herþeyin ardýndan söylenecek onca söz anlatýlacak onca þey var ki...
Özlem bir türlü bitmiyor...
Rüyalarda yine hasta yataðýndan bana sesleniyor, sohbetler ediyoruz, egemenlere küfürler ediyor, gericiliðin ve ýrkçýlýðýn barbarlýðýna küfrediyor, yükseliyor, parlýyor ve sonra sakinleþiyor.
Rüyalarda buluþuyoruz halen.
Uyandýðýmda salona koþuyorum bazen. Hiç gitmemiþ gibi hissediyorum. Ve yokluðunu gördüðünde, yitirmenin acýsý o an yeniden baþlýyor içimde bir küllenmiþ közde yeniden yanýyor.
Gömdüðümüz günün akþamýndan beri baþýmda dinmek bilmeyen bir aðrý ile geziyorum.
Ne etsem ne yapsam iyileþmeyen bir sancýyla, beynimde, çenemde, boynumda, kulaklarýmda geceleri uyutmayani bazen uykudan kaldýran aðrýlarla hayata yeniden uyumlanmaya çalýþýyorum.
Özlüyorum.
Elimden geleni yaptýðýmý bilsem de, gidiþi o kadar ani oldu ki, içimde yasýmý yaþamamý engelleyen sorun yumaklarý ile baþbaþa býrakarak gittiðinden beri duygu dünyam dahi karmakarýþýk.
Özlüyorum.
Vasiyetin her zaman için sevgiyle paylaþmayý, neþe ile tebessümü yitirmemeyi, umut etmeyi, mutluluðu çoðaltmayý, üretimden kopmamayý, deðerlerini, ilkelerini ve yaþamýný anlamlý kýlan niteliklerini korumayý esas almamýzdý.
Sözler tükeniyor bazen, içimde anýlarla harlanýyor yokluðunun ateþi.
Sen benim can yoldaþým, mücadele arkadaþým, varlýðýnla bana güç veren bir güzelliktin babacýðým.
Sað olsaydýn ve keþke aðrýlarýný dindirebilseydim, sana bir ömür bakardým.
Uðurlar olsun...
Seni büyük bir özlemle kucaklýyorum.
Hoþçakal...
Oðlun...
18.12.2022
Oktay ÇAPAROÐLU
