İzmir Alsancak’taki tarihi Elektrik Fabrikası satılıyor.

Özelleştirme İdaresi’nin ilanında, “10 bin 720 metrekarelik nitelikli arsa ve üzerindeki yapılar” deniliyor, yapılardan da, “metruk ve harap” diye söz ediliyor. İlana göre son teklif verme süresi dün sona erdi. Artık kaç teklif verildi, ne denildi, fabrika kaça gidecek bilemiyorum…

TİCARİ YAPILAŞMA OLMASIN

Gelişmeleri anımsayalım. Elektrik Mühendisleri Odası, tarihi tesisin arsası için satılacağını ileri sürerek, şu açıklamayı yaptı: “Özelleştirme adı altında üzerindeki tarihi binanın zamanla yok edilerek, alanın ticari olarak yapılaşmaya açılmasının önüne geçilmeli ve tarihi simge yapı kente kazandırılmalıdır. Başta Büyükşehir Belediyesi olmak üzere ilgili tüm kurum ve kuruluşları; binanın restore edilerek İzmir’e yeniden kazandırılması için girişimde bulunmaya davet ediyoruz.”

GELECEK KUŞAKLARA İLETİLSİN

CHP İzmir Milletvekili Murat Bakan, Başbakan Binali Yıldırım’ın yanıtlaması istemiyle, TBMM Başkanlığı’na soru önergesi verdi, “Kamu yararı da gözetilmek suretiyle, tarihi belge niteliği taşıyan, gelecek kuşaklara iletilmesi gereken tarihi Elektrik Fabrikası’nın Büyükşehir Belediyesi’ne tahsisi düşünülmekte midir?” dedi.

İMZA KAMPANYASI: SATILMASIN

Tarihi tesisin satılmaması için başlatılan imza kampanyasında, “Satılmasın, kent ve kentli kullanımı projesi yapılsın. Havagazı Fabrikası, Sümerbank, Şark Sanayi ve benzeri alanları kapsar plan düzenlemeleriyle ‘Tarihsel Eski İzmir Canlandırması Projesi’ yapılsın” görüşü savunuluyor.

TAHSİS TALEBİNE CEVAP YOK

Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu,11 Ağustos 2016 ve 20 Ocak 2017’de Özelleştirme İdaresi Başkanlığı’na yazı yazarak fabrikanın tahsisini istediklerini belirtti, “Onarıma yönelik işlem yapılıp yapılmayacağına dair bilgi istedik. Uygulama öngörülmüyorsa, yapının ortak hazırlanacak protokolle restore edilerek İzmir’e kazandırılmak üzere tahsisini talep ettik. Ancak bir cevap alamadık” dedi.

BÜYÜKŞEHİR ORTAK ÇALIŞMAYA HAZIR

Fabrikayla ilgili özelleştirme kararı alınmasının, kent tarihi açısından önemli bir yapının geleceği ile ilgili soru işaretleri yaratacağını vurgulayan Kocaoğlu’nun sözleri şöyle: “Burası, İzmir’in endüstrileşme tarihi için önemli yapıdır. 20 yıldır bir şey yapılmadığı gibi, kamu elinden çıkarılarak özelleştirilmesi, kentin belleğini yok edecektir. Büyükşehir olarak, yapının restore edilerek günlük hayata kazandırılması konusunda ortak çalışmaya hazırız. Satış kararının gözden geçirilmesini ve Büyükşehir Belediyesi’ne tahsisini talep ediyoruz.”

ALICI İNSAFLI OLSUN DİLEĞİ

Tarihi Elektrik Fabrikası ile ilgili gelişmeler böyle. Şimdi birlikte düşünelim, bundan sonra ne olabilir?
* Tesis yaklaşık 11 dönüm arsasıyla mutlaka satılacaksa, alıcının doğal olarak bir kar, rant amacı olacaktır. Oraya ne yapar, ne yapmasına izin verilir, bilemem. Alıcının kent belleğiyle tarihini ne kadar düşüneceği de bir bilinmez.
* Bir özel alıcı çıkarsa da, gerçekten İzmir’i seven, belki de kente bir iz olacak armağan kazandırmayı düşünen birisi/birileri olmasını dilerim.

İMECE ÖRNEĞİ OLUŞTURUR MU?

* İlla satılacaksa, İzmirliler almak için bir ortaklık oluşturabilir mi? Sivil toplum örgütleri, meslek kuruluşları bu konuda öncülük üstlenir mi? Her fırsatta İzmir’e bir şeyler kazandırmak isteyen, spora, sanata yatırım yapan, Fuar’a destek veren firmalar mı yine kolları sıvar? Bunları sürekli eleştirenler şimdi ne yapar?
* Burası imeceyle satın alınıp, İzmir’e tarihi bir eser kazandırılabilir mi?
* İktidarıyla muhalefetiyle tüm siyasal parti milletvekilleri el ele vererek, fabrikanın, (Tarihi Havagazı Fabrikası gibi) İzmir’in belleği olmasını sağlar mı? (Belki de Büyükşehir Belediyesi ya da uygun görülecek başta bir kuruluş koordinasyonunda bir tarihi kazanım ortaklığı oluşturulabilir.)

ÜLKEYE ÖRNEK OLUŞTURABİLİR

* Belki de özelleştirilmeden vazgeçilir, “Fabrika İzmir’indir, İzmir’in kalsın” denir.
* Fabrikanın İzmir adına alınması, Büyükşehir’e tahsisi ya da kent belleğine ışık tutacak hale getirilmesi için başka formüller de bulunabilir. Ve İzmir yine tüm ülkeye örnek olacak farkını ortaya koyar.
* Ya da ben iyimser ve hayalciyim... Bir firma gelir, tesisi arsasıyla alır, karşı çıkmalara rağmen, üzerine dilediğini yapar. Hatta, (İzmir’e şunu ya da bunu kazandırdık, örnek tesis falan filan) diye övünür. 

SON SÖZ: Dilerim son şık gerçekleşmez. Umudu yitirmeyelim, yine de bir şeyler yapılabilir... (Akıllara başka şeyler gelirse öğrenmek isterim. Tabii ki bu fabrika son olmaz, daha nice örnekler gelir gündeme.

Nedim Bubik/hurriyet.com.tr